Соқии даҳани шишаи мо боз ба лаб кард

Ҷони аҷабӣ дар тани арбоб тараб кард

Дарё на карӣмӣаст ки бехост набахшад

Беҳудаи садафи бози даҳанро ба талаб кард

Хомаши мншинид ки аз хомшии шамъ

Парвона бе ғайрати мо рӯз ба шаб кард

Бо кӯзаи сарбастаи зи дарё чаҳ тавон барад

Маҳрӯми зи васли ту марои шарм водб кард

Баррагӣаст хазони дида ки аз самараш нест

Дастӣ ки тмъкори бдомўз талаб кард

Бе абри садафи қатрае аз баҳри наёбад

Дръолм имкон натавон тарк сабаб кард

Пайваст ба гули хуршеди ҷаҳони равшании шамъ

Зон гиряи ҷонсӯз ки дар доман шаб кард

Аз чӯби гул оташ наниҳад саркашӣ аз сар

Оқил натавон аҳли ҷунуни ро ба адаб кард

Дар хоб зад аз давлати бедори ҷаҳони даст

Аз содаи дилӣ ҳар ки тафохур ба насаб кард

Орост насаби номаи худро ба ду матлаъ

Ҳар каси насаби хеши музайян ба ҳасб кард

Дар хилвати хуршеди зи хамёзаи оғӯш

Битоқтии субҳи марои маст талаб кард

Соиб чаҳ кунад бода нанӯшад ки дарин базм

Ҳушёри з ҷонон натавон бӯса талаб кард