Хат аз лаби лаъли гҳроФшони ту гул кард

ё Хизри зи сарчашмаи ҳайвони ту гул кард

Чашм ту шуд аз гиряи мастонаи гҳрриз

ё хӯни ман аз нашутур мижгони ту гул кард

Пурдар пари ҳам бофт чу хати гирди даҳонат

Ҳарфӣ ки зи лаъли гҳроФшони ту гул кард

Дар шӯраи замин тухм фишонд чамани оро

То он хати райҳони зи намакдони ту гул кард

Ҳар ғунчаи даҳоне чу зари гул ба гиреҳи баст

Ҳар нукта ки аз ғунчаи хандони ту гул кард

Аз хӯни дилами шона чу сарпанҷаи марҷон

Рангин шуд вози зулфи парешони ту гул кард

Аз зулф шуд он тарафи биногваши намоён

Субҳи ватан аз шоми ғарибони ту гул кард

Равшани гуҳарии парда дар роз ниҳон аст

Аз чашми ту май хӯрдани пинҳон тўгл кард

Дар пардаи шаби ҷом чу хуршед кашӣдан

Чун субҳи зи дастори парешон тўгл кард

Шабҳои дарозӣ ки ба суҳбат гузаронадӣ

Аз кӯтаҳии шамъи шабистон тўгл кард

Дар парда ҳар он ҷуръа ки чун абр кашидӣ

Як як зи изори арақи афшон тўгл кард

Дил боз кунад суҳбати ёрони мувофиқ

Дар хилвати дили ғунчаи пайкон тўгл кард

Буд аз назари халқи ниҳони хоки мазорам

Чун сарви зи барчӣдани домон тўгл кард

Аз синаи ҳаркас ки дили хўншдаҳ гум шуд

Чун ткмаҳи гавҳари зи гиребон тўгл кард

Чун ғунча ба дили хурдаи розӣ ки наҳафтум

Охири зи шукри хандаи пинҳон тўгл кард

Аз ковуши мижгони ту во шуд гиреҳи дил

Ин ғунчаи лаби баста ба даврон тўгл кард

Аз гиряи шодии зи ҷигари шасти сиёҳӣ

Ҳар лола ки аз хоки шаҳидон тўгл кард

Як бор кунад ҳар самарии гули зи латофат

Дар ҳар назарии себи занхдон тўгл кард

Соиби чаман аз замзамаи ишқи тиҳӣ буд

Ин нағмаи ҷонсӯз ба даврон тўгл кард