Дил чун тиҳӣ аз дрдўғми ёр тавон кард

Ин зулми чисон бар дили аФгор тавон кард

Ҳар дил ки прозхўн шавад аз доғи азизон

Аз гиря маҳоласт сбкбор тавон кард

Ин дард на дардӣаст ки берун равад аз дил

Ин доғ на доғӣаст ки ҳамвор тавон кард

Он сабр надорем ки хомӯш нишинем

Он Зуҳра надорем ки изҳор тавон кард

Мо бихброни нақш саропарда хобем

Морочаҳ хаёласт ки бедор тавон кард

Чун лолаи дарин сабзи чамани доғи ҷигари сӯз

Таҳсил ба хуноба бисёр тавон кард

Акнӯн ки хабари доршд аз чошнии дард

Мушкил ки алоҷи дили бемор тавон кард

Дастӣ ки гул олуд шуд аз сбҳаҳи тазвир

Чун дар камари риштаи зуннор тавон кард

Дар маъракаи ишқ ки гардуни сипари андохт

Бо биҷгрии сабр чаҳ миқдор тавон кард

Қурби хас ва хораст ҷигарсӯзи вагарна

Сайри чаман аз рахнаи девор тавон кард

Аз равзанаи олам ғайбаст футуҳот

Чун қатъи умед аз даҳани ёр тавон кард

Ғам низ зи битобии мо рӯй ниҳон кард

Соиб ба чаҳ таскини дили зор тавон кард