Захмро омодаи шӯ чун шуд мусоиди рӯзгор

Кзкҷӣ бешаст айби ростӣ дар тирмор

намезанад нохун ба доғи ишқ , сайри лолаи зор

Шох вбргӣ медиҳад девонагиро нави баҳор

Дар биёбоне ки моро медуанд шӯри ишқ

Кӯҳкан бо бесутуни тифлӣ буд домани савор

Пери канъон ар назар бозӣ надорад шиква Эй

Покбозст аз пушаймонии ҳарифи ин қимор

Ҳалқа зиҳгир шуд қади хаданги сарв ро

Тавқи қамарии зи инфеъоли қомати мавзуни ёр

Ҳамчуи мисатони сар ба пой икдгр биниҳода анд

Дар ҳарими наргиси бемор ӯ хобу хумор

Ғунча ҳар вақте ки хоҳад метавонад гул шудан

Гул нагардад ғунча , дилро аз шукуфтани поси дор

Ҷои худро то ба чашми фитнаи ҷӯй ӯ супурд

Дар шукри хоб фароғат рафт чашми рӯзгор

Аз дили мо биқрории гирди кулуфт май барад

намезадойад остини мавҷ аз дарёи ғубор

Гарчи ақлу ҳушу дайну дил ба пой ӯ фишонд

намекашад шармандагии соиби ҳамон аз ишқи ёр