Арақ ромӣ кунад бедасту пои лағзандаи рухсораш

Диҳад аз даври шабнами об , чашми худ зи гулзораш

зи дасти раъшаи дорони соғари саршор май резад

Таровуш мекунад хӯн хӯрдан аз мижгони хунхораш

Ба ҳар гулшан ки он шамшоди қомат дрхром ояд

Хиёбон мекашад чун сарвқади азшўқи рафтораш

Сифед аз гиря шуд чун қанди бодоми сияҳи чашмон

Зхти сабзи тошди пистае лаъли шкрборш

Амон бархезад аз шаҳрӣ ки дуздаш боасас созад

Балое шуд ба хати ҳамдаст то шуд холи таррораш

з рӯй оташини хӯни самандарро ба ҷӯши орад

зи шукри тӯтӣон ромӣ кунад дилсарди гуфтораш

Назар чун аз гул бе хори ин гулзор бурдорам ?

Ки чун мижгон дуанд реша дар дили хори девораш

Шавад ҷои нафас бар шамъи танг аз ҷӯши парвона

Кунадгар иқтибоси равшании соиби зи рухсораш