Агар чаҳ мезанад оташ ба олам рӯй тобонаш

Гулӯ тар мешавад аз дидани себи занхдонаш

Итоб ва нозу дашномаш чаҳ хоҳад буд ҳайронам

Ситамкорӣ ки бошад чини абрӯи мади эҳсонаш

Гулу шабнам ба чашмаш рӯй ашк олуд ме ояд

Нигоҳ ҳар ки афтодааст бар рухсори хандонаш

Чаҳ бошад ҳоли мо саргаштагон дар ҳалқаи зулфӣ

Ки гӯии осмон солим наҷуст аз захми чавгонаш

зи ҳайрати об чун ойӣнаи барҷо хушк ме монад

Ба ҳар гулшан ки гардад ҷилвагар сарви хиромонаш

Насимиро ки роҳ уфтад ба зулфи мшкбор ӯ

Шавад носури доғи лолаи зор аз гирди ҷавлонаш

Ман он рӯзӣ ки нахлаши борвар мегашт ме гуфтам

Ки хӯнҳо дар дил олам кунад себи занхдонаш

Ба азм рафтан аз гулзор чун қомати броФрозд

Гул аз бетоқатӣ чун хори овезад ба домонаш

Чаҳ брхўди рост чун фонӯс майсозӣ либосӣ ро

Ки ҳар шаби шамъи дигари сари برارد аз гиребонаш

Ба оби зиндагонӣ чеҳра шавед тозаи рухсорӣ

Ки чун соиби нўоснҷӣ буд дрбоғу бастонаш