Хуши он ки аз ду ҷаҳони гашт бе ниёзи ӣнҷо

Гирифт домани он ёри длнўози ӣнҷо

Мубини далер дар он чашмҳои хоб олуд

Ки чашм баста кунад сайд , шоҳбози ӣнҷо

Касе миёнаи аҳли ҷунун илм гардад

Ки бодбон кунад аз пардаҳои рози ӣнҷо

Ба остони харобот саркашӣ мафруш

Ки бист ҳаҷ пиёдааст як намози ӣнҷо

Туро ки роҳ ба санги маҳак буд фардо

Макун мулоҳиза аз бутаи гудози ӣнҷо

Агар ба сояи беди эҳтиёҷ хоҳӣ дошт

Дар он ҷаҳон , илми оҳ бар фарози ӣнҷо

Насими раҳмати ҳақ гарчи уқда пардозаст

Бакӯшу ғунчаи дили сози ним бози ӣнҷо

Дар интизори ту , аз ҷӯии шер , чашми биҳишт

Сифеди гашт , машав ошёни тарози ӣнҷо

Дар биҳишти барингар кушода май хоҳӣ

Макун ба мардуми муҳтоҷ , дар фарози ӣнҷо

Дар офтоби қиёмат наме шӯии бедор

Чунин ки чашми ту бастааст хоби нози ӣнҷо

Ба гуфтугӯ натавон аҳл ҳол шуд соиб

Хамӯш бошу суханро макун дарози ӣнҷо