Ошиқи парвонаи машрабро чаҳ пурвой сараст ?

Риштаи ин шамъ бепарво каманд сарсараст

Халқи хуши ғамҳои оламро парешон ме кунад

Чини абрӯии ғазаб шероза дардисараст

Хираи чашмонро набошад дар ҳарими ҳасани роҳ

Аз ду чашми шӯх , ҷои ҳалқаи беруни дуруст

Равған аз чашм самандар мекашад он шуълаи хуй

Содаи дили парвонаи мо дар ғами болу параст

Аз сапанди мости базми ишқро ҳангомаи гарм

Нолаи мо даври гардонро ба оташ раҳбараст

намекунад ҷавлон ба боли ишқ , шухиҳои ҳасан

Шамъ бепарвона чун гардид тир бе параст

наме тавон хуршедро дар абр дидан бе ҳиҷоб

Бе ниқобии чеҳра ӯро ниқоб дигараст

Аз шиква баҳр тарсидааст чашмат чун ҳубоб

Варна ҳар оғӯши мавҷ ӯ канор модараст

Дарди моро пурсиши расмӣ зиёдат ме кунад

Илтифоти ом , бисёр аз тағофул бадтараст

Ҳар ки дар доми қаноати тан назд чун анкабут

Ҳар ду дасташ чун магас аз ҳирси доим бар сараст

Пунбаи доғи дили маҷрӯҳ , меҳр хомшӣ аст

Гӯшаи амнӣ агар дорад ҷаҳон , гӯш караст

Илми расмии синаи софонро намеояд ба кор

Чун шавад ойӣнаи оҳан бениёз аз ҷавҳараст

Рӯҳи биҷо аз шикаст ҷисм меларзад ба хеш

Писта чун аз пӯст меояд бурун дар шукраст

Мард ҳайҳотастомезад ба ин ношстаҳ рӯй

То ба домони қиёмати духтар руз духтараст

Софии дили гавҳари баҳри вуҷӯд одамӣ аст

Соҳили ин баҳрро халқ мулоим раҳбараст

Боли парвози маро бастааст мавҷи орзӯ

Шуълаи оташи зи нақши бӯрё дар шшдрст

Ҳасани болодастро ороишӣ чун ишқ нест

Тавқи қамарии сарвро беҳтари з халхол зараст

Дар даҳонаш хандаи шодӣ саросар ме равад

Ҳар киро чун сиккаи пушт бениёзӣ бар зараст

Ин парешонеи дил аз фикр парешон ме кашад

Қатраи мо хешрогар ҷамъ созад гавҳараст

Гарчи якдастаст афкори ҷаҳони паймоӣ ӯ

Ин ғазал аз ҷумлаи ашъор соиб беҳтараст