Фалаки саргашта тар гардад ки бо мо

Надорад ҳаргизи оҳанги мудоро

Чу бахтам божгўн уфтад ки чун хеш

Ба даврон дорадам пайвастаи дрўо

На азтўҳид осудам на аз ширк

На тараф аз каъбаи бастам на килисо

зи мастурӣ чаҳ лофам ё зи мастӣ

На ком аз фисқ ҳосил шуд на тақво

Марои кешии бурун аз куфру дайн ба

На мусаллами раҳбарам бояд на тарсо

Худоро ноед аз бедили сабурӣ

Дилӣ бояд ки то поед шикеб

Ба сад ҷаҳди охир аз савдои ишқаш

Шудам чун ҳасан ӯ дар пардаи расво

Ба кеши ишқами ин зиштаст борӣ

Ки бар дузами назар зон рӯй зебо

Набандам дида аз дидори хуршед

Раво набӯд ки вомонми зи ҳрбо

Саропо дар маниши байн то бадоне

Тиҳӣ аз худ пурм аз ваии саропо

Сафойии ман кӣм каз ишқи саркаш

Хирадро гашти мушти худсарӣ ро