эй оташ аз рахт ба даруни лолаи зор ро

Сад доғ аз биҳишти ту бар дили баҳор ро

Гар бар гули ту рухсат нолиданаш диҳанд

Аз шавқи нолаи ҷон ба лаб ояд ҳазор ро

Хорӣ ба дил халида мапиндор бе ҷиҳат

Дар марғзори нолаи ин мурғи зор ро

Монӣ куҷост то ба маъонӣ назар кунад

Дар талъати ту санъати сӯратнигор ро

Соқӣ мем аз он лаби ширин чунонкӣ кард

Мустағнӣ аз шаробу шукри бодаи хор ро

Дар дӯстии ҷафои ту саҳласт чун кунам

Бади аҳдии замонаи носозгор ро

Ашки муҳӣти зо чу гузашт аз гуҳар чаҳ фарқ

Фарқӣ агар з лаҷа надонам канор ро

Доман ба мавҷ дида кунам шарм зинда равад

То ҷои зебади ин лаби ҷӯи сарви ёр ро

эй дил ба лъбтӣ чаҳ дроФтӣ ки тарки вай

Аз як нигаҳ пиёда кунад сад савор ро

То дар сифоти ёри сафойӣ накӯ расед

Нашнохт сари ҳикмати парвардгор ро