Ғам нест дилиро ки дар ӯ ҷой ту бошад

Шодӣ ҳама онҷост ки мأўоӣ ту бошад

Дар хилвати мо ғайри ту роҳ дгарон нест

Вар ҳаст ҳамон доъии савдоӣ ту бошад

Дар дидаи кашами майл агар майли ту байнам

Бар синаи занами теғ агар рой ту бошад

Соем ба раҳат рӯй ва умедаст ки ҷовид

Бар ҷабҳа ӣ ман нақши кафи пой ту бошад

Аз номи ниФзоим ва аз нанг накоҳам

Вена манзалат онрост ки расвоӣ ту бошад

Кӣ боз шавад сайри гулистони Ирам ро

Он чашм ки саргарми тамошоӣ ту бошад

Баси зишти намояд ба назари ҳури биҳиштӣ

Онро ки назар бар рухи зебоӣ ту бошад

Хӯн кард ки нӯшад ба малоҳати ҷигарам ро

Ин луқмаи ҳам аз лаъли шукри хоӣ ту бошад

Бо поси шаҳи имрӯзи магари офати мардум

Дар шаҳри ҳамон ъбҳри Шаҳлоӣ ту бошад

Аввали паии хўнриз сафойӣ бигушо даст

Гар куштани ушшоқи таманноӣ ту бошад