Накҳати нофаи зи анфоси насим саҳар ояд

Гӯйӣ аз ғорати он силсилаи нофа гар ояд

Мӯеи афтодаи зи гиўси ту дар дасти сабо ро

Кин чунин ғолияи густар ба ҳамаи бум ва бар ояд

Туе он гулбуни бихор ки аз шавқи тамошо

Булбули боғи турои ҷони иваз нола барояд

Бас ки ширину матбӯъу диловезӣу дилҷӯ

Заҳр аз дасти туам бо ҳамаи талхӣ шукр ояд

Ҷой дар хилвати ҷони додмши охир ки мабодо

Ғамат аз рахна ӣ дил низ чу ман дар бадар ояд

Тар нашуд пои дилам дар шикани зулфи ту рӯзӣ

Зин чаҳ ҳосил ки сиришками ҳамаи шаб то камар ояд

Худ гирифтам дили хубон ҳама хорост ба сахтӣ

Ин қадари нола ӣ ушшоқ чаро беасар ояд

Дили маҷрӯҳи марои як назар аз чашми ту кофӣ

Вена буд марҳами захмӣ ки зи тир назар ояд

Сохтам бо ғами ҷонони ҳамаи айёми сафойӣ

То дигар ӯ ба ки созад чу марои умри сроид