Зери Рахши он гардан симин кашида

Субҳӣаст баланд аз пас хуршеди дамида

Теғат ба ниёамаст ва кашад халқ , чаҳ ташбеҳ

Абрӯии хамати рост ба шамшер кашида

Онҷои мижаи саргарми назари бозӣу ӣнҷо

Сад хори маро дар дили хӯни бори халида

Тират ба камонаст ва кунӣ сайд чаҳ нисбат

Мижгони каҷати рост ба пайкон парида

Чун рози ту пӯшам ки ду сад лؤлؤии ғаммоз

Накушода лаб аз дарди фурӯи рехти зи дида

Пинҳон чаҳ кунам дард ки такзиб забон кард

Хӯни дилам аз дида ки бар рӯй давида

Дил дар шикани зулфи ту доне ба чаҳ монад

Он Кебек ки дар чнгли шаҳбози тпидаҳ

Кӯтаҳ накунад даст ва ба поят наниҳад сар

Зулф аз чаҳ агар лаъли ту як раҳ нагузида

Ман бо ҳамаи даврӣ чаҳ кунам кобрўӣ ӯ низ

Болои вай аз ҳасрати он лаъли хамида

Чашми ту дилам дар назар оварад ва раҳо кард

Сёдкҷои дидаи кас аз сайди рамида

Хат нест ки ин дар ғами мо хӯн сиёҳ аст

Каз чашми қалам бар рухи авроқи чакида

Барҷои мидодами хуй хиҷлат чакад аз калак

Дар ҳасани рахту онҳамаи авсофи ҳамида

Як дафтар аз асрор ғамат ронад сафойӣ

Ҳар чанд забонаш чу қалам буд бурӣда