Гӯи хасми дил чаро ба ситам ром ме кунӣ

Ҳар лаҳзааш ба як ситам ором ме кунӣ

Охир чаро шиканҷаи ҷовиди ин ду рӯз

Аз баҳри ҷони хеш саранҷом ме кунӣ

Барги қаттоли қосим ношод ме наҳй

Сози масофи Акбар ноком ме кунӣ

Бо мазҳабӣ ки куфр табарӣ кунад аз он

Хокат ба ҳалқи даъвӣ ислом мекунӣ

Хӯни худо ба хоки хатои рехтӣу боз

Кӯронаи азктоби вай аъзом ме кунӣ

Рӯй аз дар самад ки маҳали вуқуф буд

Бартофтӣу саҷда ӣ асном ме кунӣ

Бо аҳли сидқгар будат умри сармадӣ

Табъат адоватаст ки модом ме кунӣ