эй вои дареғи коли паямбари ҷавону пер

Якбора гашта кушта ва якбора шуд асир

Хеле ба зери сами фарси хуфтаи поймол

Ҷўқӣ ба чанги аҳли ҷафои рафтаи дастгир

Аъзои чунон гусехта аз ҳам ки гоҳи дафн

Норстш аз замин ҳаракат дод бе ҳасир

Симои зарфишон ки наёбади касаши бадал

Болои пари нишон ки набинад касаши назир

Шамсии аён ки ҷои шафақи зи он чакидаи хӯн

Нахли равон ки ҷои рутаб зон дамидаи тир

Аз макри хӯки пелаи саги оғоли гурги чарх

Шуд чанги сўдгрбаҳу рӯбоҳ , бабру шер

Урёни ҳарими оли алӣ чу офтоби рӯз

Ва аҳли шқо чу шаби пурҳ дар стар шаби стир

Худ хостии ҷасорати хасми арнаҳи хосу ом

Нашунида анкабут ба неруи уқоби гир

зи он пас ки тафтаи ком ту гардад маро чаҳ файз

Комди зи дидаи доманами озарми обгир

Ҷони бархе раҳат ки ту кардӣ қабулу бас

Ин зли зуд ба он ъзи дайри дайр

Хӯни дили ашки дидаи зи даври ғамат ба ҷом

Хуштар марои зи шукру шаҳду шаробу шер

Зарроти коиноти тъби ноки азин ғам анд

Анвори тира ба ҷӯи ҳаме тира шуд мунир

Дар назми ин рзиаҳ чаҳ гӯям ки қосир аст

Сад қарн аз нигориши як нуктаи калаки тир

Аз забти ин мусӣбат олӣ бишӯй даст

КоФзўн буд зи ҳавсилаи сад фалаки дабир