Ҳамди беруни зи ҳади он қодири фарди аҳадиро ки бик лафз кун афрохт з ҳастӣ илм ангехт вуҷӯд аз адам омехт аносир баҳам оварад падеди арзу самои нуру зиёи шамсу қамари абру мтри рамлу ҳаҷари баҳр ва бару чашмау кӯҳу дарраи ашҷору набототу ҷамодот ватару хушку шабу рӯзу маи сол чаҳ пайдо ва чаҳ пинҳони нъми номутаноҳӣ ки дар ин боб диҳад хеши гувоҳӣ буд ин қавли илоҳӣ ки шумурдан натавонед шумо неъмати моро ( ваон тъдўи неъмати аллоҳи лотҳсўҳо ) зиҳии рифъату иқболи хҳии шавкату иҷлол ки кард он ҳамаи якбори нисори қадами ҳазрати инсон ва пас ӯро сӯй худ хонд ва ҳаме кард буии сунъи худ изҳор ки аз дидани осори баради раҳ бмؤср кунад иқрори пас аз дидани қудрат бмқдр нигарад сӯрат ва дар дил фитадаш ишқ мусаввир шавадаш маърифатии ҳосил ва аз шавқ ситоиш кунад он поки хдоӣӣ ки паии бандагӣ хеш бапушанд чунин халъат ҳастӣ бабри марду зану перу ҷавони шоҳу гадои боз дар ин боби шинави қавли худованди ҷаҳони ъзи ълоро ( вмои хилқати алҷну алонси алои лиъбдўн ) борӣ эй одами хокии ту гули сарсабади олами эҷодӣу олами ҳамаи он ту буд бештар аз ҷину малики рифъату шани ту буд ҷинати фирдавси бтҳқиқи макони ту буд нек назар кун сӯии ашёъ ки зи алавӣу зи суфлои раҳи ишқ ту супоранду ҳамаи рӯ бтў доранд бар онанд ки худ бар ту расонанд ту рӯи сӯй худо кун баррааши хеш фано кун бадари холиқи яктои зи адаби пушт дўто кун бингар аз ту чаҳ ҳақи хостаи он дайн адо кун ту мапиндор абаси халқ шудаи биҳдаҳ аз нест бааст омадӣ оё нишнидӣ зи худованд ки фармуд абас халқ накардем шуморо ( аФҳсбтми анмои хлқнокми ъбсо ) олам аз баҳр ту шуд халқ ва ту аз баҳри ибодат ки барии раҳи бсъодти раҳе аз қайди шақоват чаҳ бмънӣ чаҳ басӯрат бизанӣ домани ҳиммати бкмр аз паии тоъати бҳўои дили худ раҳ насипорӣ шинавии ҳукми ҳақ ва дар амали ореи зи слўаҳу зи сиёмаши зи ҳалолу з ҳаромаш накунӣ ғифлат ва комил кунӣ исломи худ онгаҳ бтўлои амӣрӣ ки буд фарзи влоиш бстўдаҳаст худояши ҳамаи олами бФдоиш ки нашуд баъси русули ҷуз ки шавад олами инсонияти обод ки он маънӣ инсон шавад аз парда намоён бишносанд хилоиқи ҳақ аз он мазҳари яздони тири арбъси русули баҳр вай омад з чаҳ дар хами ғадири амри мؤкди зи худованди бахтами русули Аҳмад ( с ) ки бигӯ ончӣ ки доне вагар онро нарасонӣ нарасонида ӣӣ эй шоҳи бмхлўқи ту пайғоми худоро ( ё эй алрасул блғи мо анзли алики ман рбку ани лами тФъли Фмои блғти рисолатаи валлоҳи иъсмки ман аннос ) шуд чу маъмури бад-ӣни амри шаҳи кишвари дайни ҳомили фарқони мубини моҳи самои шоҳи замини хатми русули ақли кули ойинаи ваҷҳи аҳади Аҳмад ( с ) гуҳар ифшоанд зи лаъли лаби ҷонбхш ки боист марои минбарӣ онгаҳ зи ҷҳози шутури он қавм намуданд бпои минбар ва бинишаст бар он Сайиди олами набии уммии акрами бархе ҳамчуи гули афрӯхтаи неи не ки Рахши лутфу малоҳат ба гул омӯхта мардуми ҳамагии дида бар ӯ дӯхтаи халқӣ шудаи саргарми тамошои ҷамолаши бФлки нури равон аз рухи хуршеди мисолаш на ҳамин халқ замин гашта бар аўмот ки ҳайрон шуда бар ваии ҳамаи суккони самовоти пас он мазҳари оёту каромоти пас аз бсмлаҳ биниҳод бад-ӣни хутбаи баннои ҳамду саноро ( Алҳамдулиллоҳи алзии ълои фии тўҳдаҳу ?дании фии тФрдаҳу ҷли фии султонау азми фии арконау аҳоти бакули шиӣӣу ҳўи фии маконау қаҳри ҷамеъи алхлқи бқдртаҳу барраонаи мҷидои лами изли мҳмўдои лоязол ) аз пас ҳамди ҳақи он шамъи шабистони ҳидояти шаҳи иқлӣми рисолати қамари бурҷи набувват бмло гуфт бомат ки расонадами бшмои ончӣ ки бар ман барисед аз ҳақ ва тақсир накардам бхлоиқ дар раҳмат багушӯдам ҳамаро роҳ саломат бинмудам бшмои ончӣ ки гуфтам ҳама аз қавли худо буд ва мубарро зи ҳўӣ буд кунун ҳаст маро дар назари амре ки дар он амри се навбат шудаи ҷбрили бмни нозилу таъкиди бтблиғ ҳаме карда дар ин манзил ва он нест магар инки бигӯям ба сифед ва ба сияҳ то ҳама донанд алӣ ҳаст васии ман ва аз баъди ман ӯ рости хилофат буд ӯ дар хури ташрифи имомат бар ман рутба ӯ рутбаи ҳрўн бар Мӯсоаст набӣ нест дигар баъди ман ва ӯ бшмои Сайид ва мавлоаст барад то ки шуморо барраи рости мсозиди раҳои домани ин роҳнаморо ( фоилами кули абизу асвадони алии бен абитолби ахӣу васӣу хлиФтии ман баъдии алзии маҳаллаи манӣ маҳали ҳрўни ман Мӯсои алои анаи лонбии баъдӣу ҳў валекам ) аиҳо анноси зи кафи дайни худоро магузоред раҳи куфру залолати мспориди китобӣ ки худованди фиристода муҳақар машуморед биёбед румузаши бабри ҳайдари каррор ки ӯ ҳаст боёти худои кошифи асрори бҷўӣиди тамассуки буиу ҷони худ озод кунед аз ғами маҳшари дили худ шод кунед ин сухан эй қавм бидонед ки бе меҳри алӣ ( алайҳи ассалом ) роҳ бмқсўд наёбед бакӯшед ба ҳабаш ки Наимаст ва битарсед зи буғзаш ки ҷҳимаст пас оншоаҳ бар оварад алиро бимикону рФъноаҳ ва бигуфто баҳри онкас ки манам Сайиду мавлои алӣ ӯ рости яқини Сайиду мавло ва расонид бигӯаш ҳама то шоми абади ин сухани рӯҳи Фзоро ( ман канти мавлоаи Фҳзои алии мавлоау ҳўи алии бен абитолби ахӣу васӣ ) боз фармуд ки эй қавм бидонед пас аз ман илми дайни бкФи ҳайдари сафдар буду баъди ваии андари кафи авлоди киромаши баҳамаи фарз буд тоъаташон ҳаст ҳамаи хислати ман хислаташон бар ҳама халқанд чу ман ҳодӣу раҳбар ҳама поканду мутаҳҳари ҳамаи пўинди раҳи дайн ман афзоед аз онҳо бҷҳони равнақи ойини ман аз ҷумлаи онҳости яке Меҳдии қоим ки буд давра ӯ боқӣ ва доим кунад ӯ ҳукми баҳақ яъне аз ӯ нест ки бар сӯрат зоҳир нигарад дасти тасарруфи сӯии ботини набард балки бботн кунад ӯ ҳукму фарозади илми адл ва нигунсор кунад раъйати бедод ғараз дод нишони баъди алии силсилаи поки имомони изоми нқбоءи нуҷаборо ( аъиммаи қоимаи Фиҳми алмаҳдии илои явми алқёмаҳи алзии иқзӣ боалҳақ ) кард пас амр ба байъати ҳамаро бо шаҳи мардони паии байъати ҳамаи гаштанди сӯии шоҳи шитобон вале аз макри гуруҳеу гуруҳи дгарӣ аз раҳи аиқони хунаки ононгаҳ аз оншоаҳ гирифтанд дар он марҳала домон набад ар қисмати ман инки дар онрўзи занами ?чанаки бдомони алии шукр ки аз лутфи худои азалии омадами имрӯзи бкФи домани собири алии он зодаи озодаи ҳайдари гули гулзори паямбари бадалами нури алии тофта аз рӯй накӯяши балии ин шохи бтҳқиқ аз он асл буд бе сухани ин ҷӯй бидон баҳри карами васл буд фахри ман ин бас ки бигӯянд сағираст ғуломии зи ваии алҳосл аз он қавм чу бигирифт набии баҳри алии байъат ва он амри ботамом расонид биоварад бар ӯ ҳазрати ҷбрил ба фармони худои ояи такмил ва фурӯ хонд бар уммати набии Абтаҳии он ояи сар то басари эҳсону аторо ( алиўми акмалати динкму атммти алайкуми неъматӣу разӣати лаками алислом . . . )