Соҳиби султони нишони дастури аъзами шамси аддӣн

эй ҷалоли рифъататро авҷи гардуни пойгоҳ

Чун зи сидри остони ҳазрати ту бргзшт

Шояд ар саҷда барандаш ҳар замони хуршеду моҳ

Чашмаи хуршедро хӯн гардад аз баҳри ту дил

Чун кунад андари замири олами орояти нигоҳ

Гардаии рухсат ки бӯсади остонатро фалак

Ҳар замон аз ғояти шодӣ бар андозад кулоҳ

Чун ба дори алмалики ҳикмат подшоҳӣ ме сазад

Гар буд қадари туро аз чархи атласи боргоҳ

Муддатӣ шуд то накардӣ дар хало ва дар мулло

Ёди ман корам азон шӯрида шуд ҳолами табоҳ

Худ наме доне ки аз ман рӯй бартобад тараб

Гар набошад сади иқболати марои пушту паноҳ

Гар хилоф ростӣ карданд нақулӣ нест ғам

Ҳаст бар тасдиқи қавли ман замири ту гувоҳ

Ҳақ ҳаме донад ки аз ман бад наёяд дар вуҷӯд

Вар дар омад худ куҷо шуд халъати сами аҷтбоаҳ

Вари ҳамаи худ ростаст он байти ёдовар ки гуфт :

Аз бузургон афв бошад вази фурӯи дастони гуноҳ