Маликоу подшоҳо ! дар ин лаҳза ва дар ин соъат , туҳафи тҳёту салоати салавот ба равони поки Сайиди алмрслин , чароғи осмону замин , Муҳамади расӯли аллоҳ дар расон , байзаҳои аъмол ниҳодаем бар хошок аз осеби чанголи гурбаи шаҳвати нигоҳи дор . Моҳрӯёни амал , коҳрбоиӣ доранд дар дили мо , худовандо ! моро ҳонгӣу қӯтии бахш то рабӯда нашавад . Тан шӯра гашта мо рака аз оби шӯри ҳирс , шӯра гаштааст , ба тавфиқи муҷоҳида , поку таййиби гардон . Дили мо рака аз хайли хаёли васвасаҳо пой кӯб гаштааст , ба борони тавфиқу Хизри тоъоти музайяни гардон . Тобаи табъи моро аз садамаи санги сангини дилони нигоҳи дор . Ба вақти марг чун мурғи ҷони мо аз қФси қолаб , берун хоҳад рафтан , шохҳои дарахти сабзи саодат , мурғи рӯҳи моро бинмо тодри орзӯии он , пару бол хуш бузанд ва ба нишот бе икроҳи беруни пурд .

Ҳам ту ба анояти илоҳӣ

Онҷои қадамами расон ки хоҳӣ

Аз зулмати тани раҳоӣами даҳ

Бо нури худ ошноӣами даҳ

Рўзикаҳи марои зи ман сетоне

Зойеъ макун аз ман ончии доне

Ва он дмкаҳи маро ба ман диҳии боз

Як сояи лутф бар ман андоз

То бо ту қарини нури гирдам

Чун нури зи сояи даври гирдам

Он соя на каз чароғ давр аст

Он соя ки аз чароғ нур аст

Ман бикс ва рахтҳо наоне

Ҳони экси биксони ту доне

То чндкнми зи марги фарёд

Гар маргам аз ӯст марги ман бод

Гар бингарам ончунонкӣ рой аст

Он марг на марг , нақл ҷой аст

Аз хўрдгҳӣ ба хобгоҳӣ

Вази хўобгҳӣ ба базми шоҳӣ

Ки : « волноштоти ншто » . Ифтитоҳи мақолот ба ҳадисӣ кунем аз аҳодӣси Мустафавии салавоти аллоҳи алайҳи лақади ҷоءи фӣ « дрри алохбор » ан алнабӣ алмхтори алайҳи афзали алслўот ва аълоҳоу акмали алтҳёту асноҳои анаи қоли лҳорсаҳи сабоҳи явм : « Киеви асбҳт ё ҳориса ? қол : асбҳти мўмнои қол : ани лкли ҳақи ҳқиқаҳи Фмои ҳқиқаҳи аимонк ? қол : азлати нафасии ани алднёи Фозмоءти нҳорӣу асҳрти Лайлии Фкоءнии анзри илои арши рабии борзои вконии анзри илои аҳли алҷнаҳи итзоўрўну илои аҳли алнори итғоўўни Фқол алнабӣ : « асбти Фолзм » сами ақбли илои асҳобау қол : « ҳозои ъбдои нури аллоҳи қалбаи бнўри ҷалола » . Сайиди алмрслин , чароғи осмону замини слии аллоҳи алайҳу силами рӯзии миён ёрон нишаста буд рӯй , ба ҳориса кард ва гуфт : эй ҳориса ! имрӯз чун бархестӣ аз хоб ? гуфт : муъмин бархестам . Муъмини ростӣ , муъмини ҳақиқӣ , муъмини бегмону тақлид .

Он ҷоикаҳ аҳрор нишинанд , нишастем

Ваон кор ки Аброр гузиданд , гузидем

Дидем ки дар ъҳдە сдгўнаҳ ваболем

Худро ба яке ҷони зи ҳама боз харидем

Морои ҳамаи мақсӯд ба омурзиши ҳақ буд

Алмнаҳи ллаҳ ки ба мақсӯд раседем

Пайғомбари слии аллоҳи алайҳу силами Фрмўдкаҳ : ҳар ростиро нишонеаст ва ҳар ҳақиқатиро аломатӣаст . Нишони имон ту чист ?

Гуфт : ё расӯли аллоҳ ! ман аз дунё давр шудам ки дунёро дом ғурур дидаму ҳиҷоб нур дидам . Ба рӯз , ташна сабр кардаму шаб , бедор будам ва ин соъати муайяни арши раҳмонро ба чашми зоҳири мибинм , чунонкии халқ , осмонро мебенанду аҳли биҳиштро мибинм ба ин чашми зоҳир , миёни биҳишти якдигарро зиёрат мекунанд ва канор мегиранду аҳли дӯзахро бо ин чашм май байнам ки ғарив мекунанду фарёдашон ба гӯши зоҳир май шинавам .

Расӯли слии аллоҳи алайҳ ва силам фармуд : « асбти Фолзм » : ёфтӣ , роҳ рост дидӣ . Ончӣ мебинӣ ҳам бар ин равиш муҳкам бош , то ончӣ дидӣ мақом ту шаваду малик ту шавад , зеро дидан дигарасту малик шудани дигар . Баъд аз он расӯли слии аллоҳу алайҳу силами рӯ ба ёрон кард ва фармуд : « ҳозои абди нури аллоҳи қалбаи бнўри ҷалола » : ин банда , он бандааст ки худои ъзўи ҷл .

Он серумаи каши баланд

Байнон дар бозкн дарун нишинон

Чашми дили ин мардро серума маърифат кашидаасту чашму дил ӯро мунаввар гардонидааст .

Гар прдە ҳастят бисӯзӣ ба риёзат

Беруни шӯии зини варта ки ин халқ дар он аст

Пинҳони шӯй аз хешу зи кунин бикбор

Бар дидەи ту ин сар онгаҳ бъён аст

Ин олам нафйаст , дар исбот тавон дид

Саргашта дар ин воқеаи ин халқ аз он аст

Чун ҳорисаи тоъати худро пеш оварад ки рӯз ба рӯза будаму шаби бедор ва аз дунё давр шудам то инҳо дидам ва шунидам , ончии халқи нмибиннду нмишнўнд , расӯли слии аллоҳи алайҳу силам ба лутф ӯро бедор кард ки намози худро мубин , ниёзи худро магӯ , он ба анояту бахшиши ҳақи дон .

Аз моу хизмати мо чизе наёяд эй ҷон

Ҳам ту банно наҳодӣ , ҳам ту тмомгрдон

Доруссаломи моро , доролмлом кардӣ

Доролмломи моро , дори ассаломи гардон

Боз сипедӣ парид аз дасти шоҳ ба дастурии бргўшаҳ бом нишаст . Тифлон дар фару ҷамоли он боз ҳайрон шуданд . Тии тӣ ва тўтў мекунанд ва аз даври мипндорнд ки он бози султон , аз баҳри тии тӣу тўтўӣ эшон нишастааст . Ндонанд ки он боз ба анояти подшоҳ ба гӯшаи он вайрона нишастааст . « нури аллоҳи қалбаи бнўри ҷалола » яъне магӯ ки рӯз чунин кардаму шаб чунон кардам , ало бигӯ ки он худовандӣ ки рӯзро мунаввар карду шабро мастир кард ба анояти хешу бахшиши хеш бар дилу дидەи ман раҳмат кард .

Дил кист кӯи ҳадиси худу дард худ кунад

Пайдо буд ки ҷунбиши дил то куҷо расад !

« лоткўнўои ман абноءи алъамалу кўнўои ман абноءи алозл » зоҳидӣ аз амал андешанд ки чунин кунем ва чунон кунем . Орифон аз азал андешанд ки ҳақ чунин кард ва чунон кард ва азҳоиу ҳўии амал худ наяндешанд .

Орифон чун дам аз қадим зананд

Ҳоиу ҳўрои миёни ду ним зананд

« алзоҳди иқўли Киеви аснъу алъорФи иқўли Киеви иснъ »

Зоҳид аз тарс гуфта ман чаҳ кунам

Дар миёни чунин мҳн чаҳ кунам

Ориф аз ишқ гуфта ӯ чаҳ кунад

Аҷаб аз баҳри ман худо чаҳ тунд

Назари он буд ба сӯии худӣ

Ки кунам неку негроам ба бадӣ

Назари ин буд ба сӯии худо

Нигарад доимо ба рӯй худо

Назари алзоҳдини фии алоъмол

Назари алъорФини фии измиҳлол

Сҳўаҳи алзоҳди ман алоъмол

Скраҳи алъорФи ман алоҷлол

Амали албри муттакои алзоҳд

Мтмҳи алъорФи лдии алвоҳад

Зоирӣ нафса бФъли албр

Зоки ллҳқи шоҳиди фии алср

Зоки эҳсонаи мадии маъдӯд

Ориф алҳақ ҳодми алмҳдўд

Зоки фии аларзи умраи иФнӣ

Ориф алҳақ фии албқоءи смоء

Зоҳиди андари миёни хавфу раҷо

Ориф алҳақ торФўқи ҳаҷӣ

Маскани алзоҳдини фии зои алФрш

Ҳамаи алъорФини фии зии алърш

Зоҳид мегуяд : оҳи оҳ чаҳ кунам ман ? ориф мегуяд : оҳ то ӯ чаҳ кунад ?

Сайри зоҳид ҳар маии як рӯзаи роҳ

Сайри ориф ҳар дамӣ то тахти шоҳ

* * *

Рух чу бинмуд он ҷамол , ту ро

Пок бар буд он камол , ту ро

* * *

Ҳарки ояд ба сӯй ӯ зи ҳақиқати хабарӣ

Андар ӯ аз башарият бинмоанд асарӣ

Илтифотӣ набӯд ҳиммат ӯро ба илал

Гар ҳама иллат гирад зи алии тобаи срӣ

Ҳарки аз худ муталошӣ шаваду маҳви зи хеш

Ба сӯй ӯ кунад аз айни ҳақиқати назарӣ

Ҷавҳарӣ бинад софии мтҳлӣ ба ҳлл

Мутамаккин шуда дар колбуди ҷонварӣ

Ту ба сӯрат чаҳ қаноат кунӣ аз суҳбат ӯ

Равадгар шавад ту ба таҳқиқ , ки аўшдд гарӣ

* * *

Зоҳидӣ чист ? тарки бади гуфтан

Ошиқӣ чист ? тарки худ гуфтан