Гуфт амири алмؤмнин бо он ҷавон

Ки ба ҳангоми набард эй паҳлавон

Чун хдўи андохтӣ дар рӯй ман

Нафас ҷанбед ва таба шуд хуии ман

Ним баҳр ҳақ шуд ва нимӣ ҳаво

Ширкати андари кор ҳақ набӯд раво

Ту нигоридаи кафи мўлистӣ

Он ҳақӣ карда ман нестӣ

Нақши ҳақро ҳам ба амри ҳақи шикан

Бар зҷоҷаҳи дӯсти санги дӯсти зан

Габр ин бишунид ва нурӣ шуд падед

Дар дил ӯ то ки зуннорӣ бурид

Гуфт ман тухм ҷафо ме коштам

Ман туро навъе дигар пиндоштам

Ту тарозуӣ аҳдхў бӯда Эй

Бали забона ҳар тарозу бӯда Эй

Ту табору асл ва хешам бӯда Эй

Ту фурӯғи шамъ кешам бӯда Эй

Ман ғуломи он чароғи чашми ҷӯ

Ки чароғати равшании пзрФти азу

Ман ғуломи мавҷи он дарёии нур

Ки чунин гавҳар бар орад дар зуҳӯр

Арза кун бар ман шаҳодатро ки ман

Мар туро дидам сарафрози змн

Қурби панҷаи каси зи хешу қавм ӯ

Ошиқонаи сӯй дайн карданд рӯ

ӯ ба теғи ҳалами чандини ҳалқ ро

Вои харид аз теғу чандини халқ ро

Теғи ҳалам аз теғи оҳани тезтар

Бали зи сад лашкари зафари ангезтар

эй дариғо луқмае ду хӯрда шуд

Ҷӯшаши фикрат аз он афсурда шуд

Гандумии хуршеди одамро кусуф

Чун занби шъшоъи бадариро хусуф

Инат лутфи дил ки аз як мушти гул

Моҳ ӯ чун мешавад парвини гусал

Нон чу маънӣ буд хӯрдаш суд буд

Чунк сӯрати гашти ангезади ҷҳўд

Ҳамчуи хори сабз коштар ме хӯрд

Зон хӯриши сад нафъу лиззат май барад

Чунк он сабзяш рафту хушки гашт

Чун ҳамонро мехӯрд уштури зи дашт

намедаранд кому линҷаш эй дареғ

Кончнони вирди мураббии гашти теғ

Нон чу маънӣ буд , буд он хори сабз

Чунк сӯрат шуд кунун хушкасту гбз

Ту бидон одат ки ӯро пеши азин

Хӯрда будӣ эй вуҷӯди нозанин

Бар ҳамон бӯ май хурии ин хушк ро

Баъд аз он комихти маънӣ бо срӣ

Гашти хокомезу хушку гӯшт бар

Зон гиёҳ акнӯн бипарҳез эй шутур

Сахт хок олуд меояд сухан

Об тира шуд сар чаҳ банд кун

То худояши бози соф ва хуш кунад

ӯ ки тира кард ҳам софаш кунад

Сабри оради орзӯро на шитоб

Сабр кун валлоҳи аълами болсўоб