Халқро меронад аз ваии он ҷавон

То алоҷашро набенанд он касон

Сар ба гӯшаши баради ҳам чун розгў

Пас ниҳоди он чиз бар бинӣ ӯ

Кӯ ба кафи саргини саги сояида буд

Доруии мағзи палиди он дида буд

Соъатӣ шуд мард ҷунбидан гирифт

Халқ гуфтанд ин фусунии бади шигифт

Кин бихонад афсун ба гӯш ӯ дамид

Мурда буд афсун ба фарёдаш расед

Ҷунбиши аҳли фасоди он сӯ буд

Ки зиноу ғамзау абрӯ буд

Ҳар крои машки насиҳат суд нест

Лоҷарам бо буии бад ху кард нест

Мушриконро зон наҷис хондаст ҳақ

Кондрўн пшк зоданд аз сабақ

Карам кӯ зодаст дар саргини абад

наменигараданд ба анбари хуии худ

Чун назд бар ваии нисори раши нур

ӯ ҳама ҷисмаст бедил чун қшўр

Вари зи раши нури ҳақ қисмяш дод

Ҳам чу расми Мисри саргини мурғи зод

Лек на мурғи хасиси хонагӣ

Блаки мурғи донишу фарзонагӣ

Ту бидон Монӣ каз он нурии тиҳӣ

Зонки бинӣ бар палидӣ ме наҳй

Аз фироқат зард шуд рухсору рӯ

Барги зардии миваи нопухтаи ту

Деги з оташ шуд сиёҳу дўдФом

Гӯшт аз сахтӣ чунин монадаст хом

Ҳашт солат ҷӯш додам дар фироқ

Кам нашуд як зарраи хомяту нифоқ

Ғӯраи ту санги баста каз саққоам

Ғӯраҳо акнӯн мавизанд ва ту хом