Бидон ки одати соликону муфрадони мутасаввифа онаст ки мураққаъ пӯшанд барои хушунатро . Аз онкӣ ҳар ҷомаи Фохркаҳи мардум дар пӯшанд ръўнти аўбдон зинда шавад . Такаббур дар вай падед ояд . Пас аз баҳри онкӣ то шикастагӣ дар муроди нафаси эшон падед ояд , мухолифати ихтиёри башариятро мураққаъ пӯшанд . Тоҳри гуҳ чаҳ дар пораҳои мухталиф менигаранд мнкср ва мутавозеъ мешаванд .
Ва низ ҷома фахри пӯшанд ки на баришон ҳаромаст , аммо онгаҳ пӯшанд ки куҳнау нав дар дили эшон яксон буд . Псброи дидаи халқро ҷомаи як ранги як пора бар рӯй куҳнаи худ фурӯи кашанд .
Чунонкии азҷъФри содқ‑рзии аллоҳ ънд‑рўоитаст ки пилосӣ дар пӯшида будӣ ва хазӣ болои он . Гуфтанд ин чист ? гуфт пилос барои мухолифати худро пӯшидаам ва ин хаз барои назари шумо .
Ҳақиқат бибояд донистан ки эшон ҳар чаҳ кунанд , он кунанд ки ихтиёр расӯл бӯдааст . Аз онкии ақтдоءи эшон бадви дуруст шудааст дар ҳамаи аҳвол .
Дар ҳадис омадааст ки расӯли ҷомаи мураққаъ дӯст доштаасту ҷомаи худ ба дасти худ пора бар дӯхтааст .
Ва ривоятаст ки вақте ба ҳуҷраам алмўмнинъоишҳ‑рзии аллоҳи анҳоу ан абиҳо‑др рафт . Ъоишҳро дид ки ҷомаи худро пора бар медӯхт аз ҳар рангӣ . Гуфт : чаҳ мекунӣ ? гуфт ҷомаи худро пора бар май дузам . Гуфт аҳсанти аиъоишаҳ ! чнинбоид ки ҳеҷ ҷома нанаҳй то онгоҳ ки пора бар он надузӣ ки ҳар ки вайро куҳна набӯд , вайро нав набошад . Иънинўи он ҷаҳонӣ .
Мардии пеш расӯл омад . Ва гуфт ё расӯли аллоҳи маро дуое омӯз ки он бигӯям ва ба биҳишти расм . Гуфт ба дуои ҳеҷ ҳоҷат нест . Рӯ кор кун ва дар биҳишти шӯ . Ҳаргизи таом икмоҳҳҷмъ макун ва ҳеҷ ҷома худ манеҳ пора бар он надузӣ .
Абдуллоҳи бен ъмр‑рзии аллоҳ ънҳмо‑рўоит кунад ки расӯлро дидам ки ҷомаи худро пора барме дӯхт .
Вобўбкрро‑рзии аллоҳи ънҳ‑дидм ки гилӣмӣ дошт пора бар онҷо медӯхт .
Ва ъоишҳ‑рзии аллоҳи анҳоу ан абиҳо‑чнин мегуяд ки расӯлро ҳеҷ ҷинон басанда наомад ки ҷомаи пора бар ваии дӯхта .
Вомири алмؤмнинъмр‑рзии аллоҳи ънҳ‑ҷбаҳи худро пора бар дӯхтааст . Ривоятаст ки вайро диданд дар вақти хилофати ҷомае пӯшидау пораҳои бисёр бар он дӯхта . Аз он ҷумлаи се пора намад бар миёни китфу ҷома бар як дигари дӯхта .
Въбдоллаҳи бен ъмр‑рзии аллоҳи ънҳ‑гўидпдрм дар вақти хилофат мураққаъӣ дошт дувоздаҳ пора бар ваии дӯхта , баъзе адим ва баъзе барги хурмо . Виро гуфтанд ин барги хурмои имрӯз бар ваии дузии фардо хушк шавад ! гФткист ки зиндагонии фардои ман змон кунад ки то ман ҷомае созам ки фардоро бар орм .
Ва пораҳои будӣ аз адим ва ду ту бар он дӯхта . Чун бинишастӣ хок дар он миён дар рафтӣ , ва чун бархестӣ хок май рехтӣ . Воин ҷумла далеласт бар мураққаъи доштан .
Амӣралмуъминӣни ъли‑рзии аллоҳи ънҳ‑ҷомаҳ эй ки пӯшедии пораҳои бисёр бар он дӯхтӣ . Гуфтанд ё амӣралмуъминӣн ин чист ? гуфт мураққаъи пӯшидани хушўъи дилу мазаллати нафас самара диҳад , барои он май пӯшам .
Ва ин навъи ҷома чун касе ба изтирор дар пӯшади қадар ӯ надонад . Мард бояд ки аз сар мамлакат бархезад ва барои қамъи ҳўии ҷомаи пораи пора дар пӯшад .
Ва ин ҷома касе тавонад пӯшед ки аз махлуқоти фориғ шуда бошад , кор ӯ ҷуз бо холиқ намонда буд , барои фароғати ҷома дар пӯшад , ҳар гуҳ ки куҳна шавад пора бар он дузад то дар банди талаб дайгарӣ набошад .
Абдуллоҳи бен ъбос‑рзии аллоҳи ънҳмо‑рои диданди ҷомаи мураққаъи пўшидҳн . Гуфтанд ин чист ? гуфт ин ҷомаи пӯшам ва аз халқ давр бошам ва ба ҳақи наздик . Дўстр аз он дорам ки ҷомаҳои фахриаи пӯшам ва дар банд халқ бошам ва аз ҳақи таъолии бозмонм .
Бад-ӣни муқаддамот дуруст шуд ки мураққаъи пӯшидани эшон ақтдоء ба салафаст ,у андари он бисёр маънӣ дигараст ки ёд кардан он дарин мухтасар мутааззираст , ва ин қадар кифоятаст .