Аз майдони албоди майдон ҳайбат зояд . Қавлаи таъолӣ : « иълми мо фии анФскми Фоҳзрўаҳ » . Ҳайбати мақоми асФёсту дараҷаи аўтодст . Ҳайбати бимист ки аз аён зояд ,у дигари бимҳо аз хабар зояд . Ҳайбат ҳайратаст ки дар дили тобад чун барқ агар насими инс дар баробар он наёяд . Ҷони марди бон тоқат наёрад ,у бештар дар вақт ваҷд уфтад чунонкӣ кулем салавоти аллоҳи алайҳро афтод батавр . Ва ҳайбат на аз таҳзиб уфтад , балки аз итилоъ уфтад . Ва аз он се чизи кушояд : хуши гаштани вақт ,у гум шудани мард аз худ , ва нест шудан аз ҳавои вҳз . Ва ҳайбат ки аз басират уфтад ҳикмат зояд ;у ончӣ аз тафаккур уфтад фаросат зояд ,у ончӣ аз самоъ уфтад бикашад ё хираду ҳиси бабрад .