эй азизи бдонкаҳи ғараз аз офариниши халқи ибодат ҳақасту ибодат бе маърифати абас мутлақаст аввали маърифат ӯ ҳосил кун пас тоъаташ аз ҷон ва дил кун дарвешии шиори намоу бгўшаҳи қаноат дар ойу бўҳдонит ӯ иқрор куну ҷузи ризоӣ ӯ қатъ мурод кунад ва агар чизеи хоҳӣ аз ӯ хоҳ ва агар худро хоҳӣ аз оқибати кори шӯи огоҳ ки асли кори оқибат андешӣасту давлати бедор дар мартаба дарвешӣ аст

Битарс аз ксикаҳ натарсад ва ҳар чаҳ кунад аз касе напурсад айб пӯш бош на айбҷу агар некӣ аз касе нгўӣии борӣ бадаш магӯӣ ташна бошу минуаш ва бараҳна бош ва мапуаш ббозори ор ва мафруш агар дарвешӣ такаббур чист ва агар бихўишӣ тадаббур чист ?

Ва агар бихўдии бохуд ой ва агар бо худии маҳви шӯ дар худоӣ то аз суҳбати аҳли дунё фард нашӯй , бо даравишон ҳамдард нашӯй дарвешии лозимаи аҳли таҷред ва тФридасту таҷреди вазифаи арбоби тавҳиди бартар аз тавҳид мақом несту тавҳид бемаърифат тамом нест аҳли маърифати дрўишоннду шносои ин маънӣ эшонанд чаҳ онҳо ки ҳақро шинохтанд бғир ӯ напардохтанади пас ҳар ки ҳақро ёфт дигар ба суҳбат халқ нашитофт

Агар дар оӣӣ дар бозаст ва агар нёӣии ҳақ бинёзаст пас дар ин майдон мард бош ва бо дил пурдард бош ва дар меҳнат ӯ фард бош ки ҳар ки фард нашавад дар ин арса мард нашавад ҷаҳд кун ки мардии шӯии соҳиби таҷрибау дардии шӯии бавасилаи ҳиммату ббркти нуфуси эшон ҳасрати ворзўии дунё бар дилат сард шаваду чеҳраи ?ут аз хавфи худо зард шавад

Дар ин роҳ агар бимродии мардӣ ва агар бидрдии номардӣ