Илоҳии он рӯзи куҷо боз ёбам ки ту маро будӣ ва ман набудам то бо рӯз нарасм миёни оташу дӯдам агар ба ду гетии он рӯзро боз ёбам бар судам ва агар буд ту худро дар ёбам ба набӯд худ хушнӯдам . Худоёи ман куҷо будам ки ту маро хондӣ ман на манам ки ту маро монадӣ .