Баноми он ки дар дунёии фонӣ
Диҳад аз ишқи умри ҷовдонӣ
зи чоки синаи ҳрдм беш аз пеш
Дар раҳмати кушояд бар дили риш
Бидон бе худ ки аз нозӣ бисӯзад
Ба шухӣ каз ниёзӣ бар фурӯзад
Бидон дардӣ ки дармон нофеъаш нест
Бидон ҳасанӣ ки бурқаъ монеъаш нест
Бидон рӯе ки аз гул нанг дорад
Бидон хӯбӣ ки бо худ ҷанг дорад
Бидон шодӣ ки як соъат наёяд
Ба умедӣ ки ҳаргиз бар наёяд
Шабӣ чун нури васли хубрӯён
Саросари нур чун рӯй накӯён
Ниҳодаи дасти рад бар синаи рӯз
Бирав номи шаб аммо рӯзи наврӯз
Бидидӣ аъамӣ аз фарти зёиш
Насими гул дар оғӯши сабояш
Дар он шаби фии алмислгар чашмаи меҳр
Намӯдӣ аз гиребони уфуқи чеҳр
Шудӣ аз нури анҷум аз уфуқ кам
Чунон чун рӯз аз хуршеди анҷум
Фарози боми ин фирӯзаи гулшан
Ба ҳаддии Зуҳраи тобон буду равшан
Ки гиреҳами чашми гаштии офтобаш
Кашидӣ майл аз тири шаҳобаш
Баси осон будӣ аз нуру ситора
Намӯдӣ дар бадани ҷонро назора
Фаттони хезони зи дасти шаҳнаи моҳ
Фиканда хештанро соя дар чоҳ
Буруни зи андозаи анҷум май тпиднд
Магар аз шодӣ шаб ме буриданд
Ману чандини зёрони сухани санҷ
Ҳамаи барда дар анвоъи ҳунари ранҷ
Чу ақли аввалин бори як байнон
Сафи офоқро боло нишинон
Ҳамаи овоза дар олам ба овоз
зи мусиқӣ худоашон дода эъҷоз
Баҳри дастӣ ки сӯии гӯши бурданд
Маликро дар фалак аз ҳуши бурданд
Ба май хӯрдан баҳам бинишаста будем
Хирадро рахти брхри баста будем
Гирифтаи шишаро чу ҷон дар оғӯш
Змстӣ карда номи худ фаромӯш
Лаболаб карда соқии шиша зон май
Кигар дар баҳри резии дардӣ аз вай
Саҳоб аз об азон дарёи برارد
На борон бар замини хуршеди борад
Агар рангӣ фурӯ шавед бидон чеҳр
Ба ҷои мӯии равед бар таниши меҳр
Фурӯғаши хонаи сӯзи меҳнату ғам
Насимаши нойиби исои Марям
Чу дар шиша шудӣ он бодаи ноб
Намӯдӣ бори дигари шишаро об
Чу лабро кард трзони танги лола
Наомад бар замини пои пиёла
Дар он маҷмаъи яке рашки парӣ буд
Ки сар то пои нозу дилбарӣ буд
Фиканда аз сари зулфи мънбр
Расан дар гардани хуршеди анвар
Ситода бар дараш хуршед аз давр
Ба як по аз ӣӣ дар юзаи нур
Ба олами шуҳраи андар аз хубрӯе
Канизи хонаи зод ӯ никуӣ
Агар будӣ бадӯри моҳи канъон
Наме бурданди чандон ранҷи ихвон
Ки аз шарми ҷамолаш бе таваққуф
Худ андар чоҳ меафтод Юсуф
Бгрдогрди рухсори накӯяш
зи марвориди тобони ақди рӯйиш
Ту гуфтӣ обидии он зулфи саркаш
Чу дидаи сбҳаҳи афканда дар оташ
Ба пой худ фиканда зулфи шаби фом
Валикини дигаронро баста дар дом
зи рашки ҷабҳаи офоқи сӯзиш
зи шарми анҷум олам фурӯзаш