Гӯйанд дар ҷазоири баҳри всит буд

Перии хатиб буд чун гули сӯрӣ ба боғу гашт

« архилўи хўс » баном « калоғаш » бадии лақаб

Чун хуй нек дошт қарин бо камоли зишт

Соҳибдилии зи мардуми Юнон ба маҳзараш

Шуд баҳри истифода чу тарсои сӯии кунишат

Чун шуд хатиби Фҳлу мбрз барои музд

Оғоз узр карду баннои нифоқи ҳашт

Пурсед аз ӯ ситоди з « ҳади хитоба » гуфт

« иқноъи он ҳариф » ки тухми ҷидоли кишт

Гуфто барои аҷрати таълим бо туам

Инак ҳавои баҳси бӯдои накӯи сиришт

Мағлуб агар шудам зи ту таълим ноқис аст

Вари ғолибами барот ту хоҳам ба яхи набшат

Устод дид аҷрати даҳ сола бар ҳбост

Ҳо анқариб пунба ва пашмаст ончии рашт

Гуфтои чунин мадон ки агар чирагӣ марост

Бустонам аз ту музд ва бикӯбам сарат ба хишт

Вар ғолиб омадӣ ҳама хоҳанд мрмро

Дар зиндагӣ ба айш ва пас аз марг дар биҳишт

Каз ҷавдати ифодау таълими неки ман

Шогирди пои фароз аз устоди хеши ҳашт

Ин достон шунид зарифӣ ба танз гуфт

Тхмисти зишти мондаи биҷой аз калоғи зишт