Аё насими сабо бо вазири дохилаи гӯй

Ки Эй фиканда ба гетии зи дониши овоза

Аз он пас ки парокандаи гашти дафтари малик

зи фикри равшани пок ту ёфт шероза

Раҳе ба боргаҳати қитъа Эй фиристодам

Ки ёфт рӯй арӯси сухан , аз он ғоза

Барои посухи он қитъа диргоҳӣ шуд

Ки ту ба ғифлатӣ эй хоҷа , ман ба хамёза

Кунун ба иллати таъхири он ҷавоби маро

Расидааст ба хотири ҳикоятии тоза

Гумон макун ки раҳеи найзаро намӯда шлол

Ки симу зари барад аз ҳимматат ба андоза

Вале зи лутф ту хоҳам саворкории гашт

Ки ром бошад чун бар балӯчи ҷмозаҳ

Дилати хазонаи сари боду синаи ганҷи гуҳар

Тан адуат бидору сараш ба дарвоза