Ман агар шикастаи аҳдами ту вафои худ нигаҳ кун

Ба ?хитои ман чаҳ бинӣ ба атои худ нигаҳ кун

Ба раҳи ту шҳсўорои зи фиришта раҳ набошад

Ба сари худат ки гоҳе таҳи пои худ нигаҳ кун

Ба даруни номродони мангар ба тираи бахтӣ

Ту ки каъбаи Муродӣ ба сафои худ нигаҳ кун

Ба вафо ки дар қиёмат чу бароварами сар аз гул

Чу гулами кафан ба хӯнтар зи ҷафои худ нигаҳ кун

Ту дар оина наганҷӣ ки ҷаҳони ҳасану нозӣ

Ба ду чашми ошиқони ои ҳамаи ҷои худ нигаҳ кун

Ҳамаи рӯз чанд аҳлии гила аз ҷафои он ма

Ҳамаи ҷавр ӯ чаҳ бинии гилаҳои худ нигаҳ кун