Дар вақти гул чу ғунча чаро дили фусурда Эй

Ҷомӣ бикаш бшодии гул варна мурда Эй

Соқии шароби талхи туро хушгувор нест

Айб намекунам ки чу ман хӯн нахурда Эй

Сар мезанад ашаъаи нурат чу офтоб

Аз чашмҳои парда чаҳ дар зери парда Эй

Гирам ки муддаии ҳамаи олами зи рашки сӯхт

Ғам нест чун ту дар дили мо хона карда Эй

Хирман чу гул ба бодае сарви пеши ёр

Дар хокдони даҳр чаро пои фишурда Эй

Аҳлӣ чаҳ ошиқӣ ки намирӣ зи дарди ишқ

Номӯси аҳли ишқи ту бе дарди барда Эй