Ҳар шамъи ҷамолӣ ки бар афрӯхта бошад

Парвона ӯ ҷони ман сӯхта бошад

Чашм аз ту ки пӯшади магари он Тифл ки чун зод

Аз модари айёми назар дӯхта бошад

Хоҳад ба нисори қидмати дидаи ман рехт

Лаълӣ ки бхўни ҷигар андӯхта бошад

Майхонаи мо каъба файзаст каз онҷо

Сад тираи даруни шамъи дил афрӯхта бошад

Дар меҳру вафои ҳоҷат омухтанаш нест

Аҳлӣ ки вафо аз азал омӯхта бошад