Шамшоди ту пурвои кас аз ноз надорад

Бо чашми сияҳи гӯ ки назар боз надорад

Аз ишқ нанолем ки ин захм наоне аст

Яъне ки қазо мезанад овоз надорад

Мурғи дили мо дар қафаси даҳр аз он монад

Каз заъфи даруни қӯт парвоз надорад

Гар хок басар мекунам аз хонаи харобӣ

Пурвои ман он хона барандоз надорад

Хўшбош ки каси муҳаррами рози дил мо нест

Маҷнӯни ту каси ҳамдам ва ҳамроз надорад

Дар пои хасон чун нашавам ҳамчуи гёпст

Гар сарви туами бахт сарафроз надорад

Аҳлии назараши ҷониби он тарк хтоиӣ аст

Чашми карам аз мардум Широз надорад