Май байн ки то чаҳ ғоят аз ту ба дарду тобам

Ҳам рахна менаҷӯям ҳам рӯй ме нтобам

Аз ту вафо нахоҳам зеро ки худ надорӣ

Бар ту бадал наҷӯям , зеро ки худ наёбам

Чун хок барнадорам чеҳраи зи остонат

Вари фӣ алмисл бирезам ҳар рӯзи садраи обам

Гар , дорем зхўорӣ чун хок кӯй бошам

Хоки ту кӯҳли чашмами кӯии ту ҷои хобам

Бе ту ҷаҳони равшан дидани куҷои тавонам

Чун дар ҷаҳон набошад бе рӯяти офтобам

Баҳри Суҳайли дилҳо яъне хаёлати орад

Ҳар шаб барисам тӯҳфаи дидаи ақиқи ноБам

Кӯҳаст бори ҳиҷрами коҳии тани заъифам

Доне ки ман бар ин тани он бор бар нтобам

Венаи қисса ӣ тазаллум бар ҳиҷр арза кардам

То бар чаҳ мӯҷиб ояд аз лафзи ту ҷавобам

Гуфто , ки навбати ман вонкаҳи асири зинда

Ғам гуфт баси мондаи онрои ҳамеи шитобам