эй бузургӣ ки калаки ваҳмати ту

Рӯй умедро чу лола кунанд

Аз як эҳсони ту шикастаи дилон

Ҷабри касри ҳазор сола кунанд

Ба намоз дар ту бгроинд

Он касон каз ниёз нола кунанд

Қаҳти фармӯдаи қлтбонӣ чанд

Ки хариро ба як нўолаҳ кунанд

Дар всоқ ман омаданд имрӯз

То балоро ба ман ҳавола кунанд

Дафъи эшон наметавонам кард

Ҷуз ба чизе ки дар пиёла кунанд