Ҳаст дар дидаи ман хубтар аз рӯй сипед

Рӯй ҳарфӣ ки ба нӯк қаламат гашта сиёҳ

Азми ман банда чунонаст ки то охири умр

Дорам аз баҳри шарафи хати шарифи ту нигоҳ