Фридолдини котиби доми ъзаҳ

Магар чун даҳ манӣ сикиш барадаст

Ба гармойии чунин дар чори тоқаш

Ба дасти чор хоразмӣ супурдаст

Бнтўонӣ шунид охир ки гӯйанд

Ки он софии сухани маҳбӯси дардаст

Ба обӣ чанд обаши боз рӯй ор

Агар доне ки он оташ намурдааст

Масӯни бод аз ҳаводиси нафаси олӣат

Ало то нақши гетии нострдст