Шоирӣ саноатӣаст ки шоир бидон саноати атсоқи муқаддамот мўҳмаҳ кунаду алтӣоми қиёсоти мунтаҷа бар он ваҷҳ ки маънии хирадро бузург гирданду маънии бузургро хираду некӯро дар халъати зишти бози намояду зиштро дар сӯрати некӯ ҷилва кунад ва ба аиҳоам қӯтҳои ғазабонеу шаҳвониро бар ангезад то бидон аиҳоам тбоъро инқибозӣу инбисотӣ буду умӯри изомро дар низоми олам сабаб шавад . Чунон ки овардаанд :
Ҳикоят : Аҳмади бен Абдуллоҳи алхҷстониро пурседанд ки :
Ту мардии хари банда будӣ , ба амӣрии хуросон чун афтодӣ ?
Гуфт :
Ба Бодғис дар хҷстони рӯзии девони ҳанзалаи Бодғисӣ ҳаме хондам , бад-ӣни ду байти расидам :
Меҳтаригар ба коми шер дар аст
Шӯ хатар кун зи коми шери биҷавӣ
ё бузургӣу ъзу неъмату ҷоҳ
ё чу мардонати марги рӯёрӯӣ
Доъия эй дар ботини ман падед омад ки ба ҳеҷ ваҷҳ дар он ҳолат ки андар будам розӣ натавонистам буд .
Харонро бФрўхтму асби харидам ва аз ватани хеш риҳлат кардам ва ба хизмати алии бен аллис шудам бародари ёқӯби бен аллису Амри бен аллис .
Ва бози давлати саффорён дар зрўаҳи авҷи алӣин парвоз ҳаме кард ,у алии бародари киин буду ёқӯбу Амрро бар ӯ иқболии тамом буд .
Ва чун ёқӯб аз хуросон ба ғазнӣн шуд аз роҳи ҷиболи алии бен аллиси маро аз работи сангин боз гардонид ва ба хуросон ба шаҳнагӣ иқтоъот фармуд .
Ва ман аз он лашкари савории сад бар роҳ карда будаму савории бист аз худ доштам .
Ва аз иқтоъоти алии бен аллиси яке крўх ҳарӣ буду дувуми хофи ншобўр .
Чун ба крўхи расидами фармон арза кардам . Ончӣ ба ман расед тафриқа лашкар кардам ва ба лашкар додам . Савори ман сесад шуд .
Чун ба хофи расидаму фармон арза кардам хоҷагони хоф тамкин накарданд ва гуфтанд :
Моро шаҳнае бояд бо даҳ тан .
Рои ман бар он ҷумла қарор гирифт ки даст аз тоъати саффорёни боздоштаму хофро ғорат кардам ва ба рӯстои бшт берун шудам ва ба Байҳақ даромадам .
Ду ҳазор савор бар ман ҷамъ шуд биёмадам ва ншобўр бигирифтаму кори ман боло гирифту тараққӣ ҳаме кард то ҷумлаи хуросони хештанро мстхлс гардонидам .
Аслу сабаби ин ду байти шеър буд .
Ва саломии андари таърихи хеши ҳамеи орад ки :
Кори Аҳмади бен Абдуллоҳ ба дараҷа Эй расед ки ба ншобўри як шаби сесад ҳазор динор ва панҷсад сари асб ва ҳазор то ҷома бубахшед .
Ва имрӯз дар таърих аз мулӯки Қоҳира яке ӯст . Асли он ду байти шеър буд .
Ва дар арабу аҷами амсоли ин бисёраст аммо бар ин яке ихтисор кардем .