Моӣиму кунҷи хилвату савдои ишқи ёр

Носеҳи ту кор худ кун ва моро бова гузор

Ҷонҳо муаттар ва ду ҷаҳони пар насим шуд

То брФшонди боди сабои зулфи мшкбор

Бозами хаёли зуҳди мабодои баради зи роҳ

Соқии мадори мунтазирам ҷом ме биор

То хона кард дар дили ман ишқи муғи бача

Гаштами зи фикри куфру зи исломи барканор

Зоҳид ки тавба медиҳад аз ошиқии маро

Рӯят чу дид мешавад аз тавбаи шармсор

Ҳрбори рухи бшиўаҳи дигари намоядам

Ҳар рӯз агар ҷамоли ту байнами ҳазор бор

Ҳркўи қадам наад чу асирӣ барои ишқ

Бозаш бигӯ ки бо ғами дунёу дайн чаҳ кор