Сарои худ ба ғорат дод шоҳӣ

Дар афтоданди ғоратро сипоҳӣ

Ғуломии пеши шоҳи истод бар пой

Дарон ғорат намеҷанбед аз ҷой

Яке гуфташ ки ғорат кун замонӣ

Кигар судӣ буд набӯд зӣоне

Бихандед ӯ ки ин бар ман ҳаромаст

Ки рӯй шоҳи суд ман тамомаст

Маро дар рӯй шаҳ кардани нигоҳӣ

Басии хуштар ки аз ма то бмоҳӣ

Дили шаҳи гашти хуррами зони ягона

Ҷавоҳири хости ҳоле аз хазона

Басии ҷавҳар ба эъзоз ва накӯ дошт

Бадасти хештан дар пеш ӯ дошт

Ки баргир онч май хоҳии турои бод

Ки кардӣ эй гиромии ҷони ман шод

Ғуломаши даст худ бикшод аз ҳам

Сарангушт шаҳ бигирифт муҳкам

Ки моро кор бо ин аўФтодст

Чаҳ ҷавҳар чаҳ хазона ҷумла бодаст

Чу ту ҳастӣ марои дигар ҳама ҳаст

Ҳама дастам диҳад чун ту диҳии даст

Ҳаме ҳаргиз мабод он рӯзро нур

Ки ман аз ту бидӯни ту шавам давр

Чу ҷонон омад аз ҷон кам наёяд

Ҳамаи ин ҷӯии ту кон кам наёяд

Ду гетиро наҷуед ҳар ки мардаст

Якеро ҷӯяд ӯ кин ҳар ду гирдаст

Чу ҳар лиззат ки дар ҳар ду ҷаҳон ҳаст

Туро дар ҳазрат ӯ беш аз он ҳаст

Чаро пас тарки ду ҷаҳон ме нагирӣ

Чу муштоқони пай он ме нагирӣ

Якеро хоҳ то дар раҳ наМонӣ

Фалак рӯ бош то дар чаҳ наМонӣ

Шўоғл давр кун машғӯл ӯ шӯ

Чу худро гум кунӣ дар ҳақи Фрўшў

Агар аз дидаи худ даври уфтӣ

Ҳаме дар олами пари нури уфтӣ

Биҳишти одам ба ду гандум бидодаст

Ту ҳам бифурӯш агар карт фитодаст

На Сайид гуфт баъзеро ба тадбир

Сӯии ҷинати кашанд онгаҳ ба занҷир

Агар ҷонро бихоҳад буд дидор

Чаҳ бошӣ ҳашт ҷинатро харидор