Раҳбарӣ будаст алҳақ раҳнамоӣ

Миҳмонии хости як рӯз аз худоӣ

Гуфт дар сараши худованди ҷаҳон

Коедат фардои пгаҳи як миҳмон

Рӯзи дигари марди кор оғоз кард

Ҳарчӣ бояд миҳмонро соз кард

Баъд аз он мекард ҳар сўӣии нигоҳ

Пеш даромад сегӣ оҷизи зи роҳ

Марди он сагро баранд аз пеши хор

Ҳамчунон мебуд дил дар интизор

То магари он миҳмон зоҳир шавад

Ҳадяи ҳақи зӯдтар ҳозир шавад

Кас нагашт албата аз роҳи ошкор

Мизўон дар хоб шуд аз изтирор

Ҳақ хитобаш кард к-эии ҳайрони хеш

Чун фиристодам сегиро зон хеш

То ту меҳмон доряш кардяш давр

То гурусна рафт аз пешати нФўр

Мард чун бедор шуд саргашта шуд

Дар миёни ашку хӯн оғишта шуд

Медавид аз ҳар сўӣӣ ва мешитофт

Оқибат дар гӯшаи сагро бёФт

Пеш ӯ рафту басӣ зоряш кард

Узри хосту азм дилдоряш кард

Саг зФон бикшод ва гуфт эй марди роҳ

Миҳмон мехоҳӣ аз ҳақи дидаи хоҳ

Инки аз ҳақи миҳмони мибоидт

Дида дар хуртар аз он мибоидт

Зонкагар як зарра дидорат диҳанд

Сад ҳазорон сола миқдорат диҳанд

Гар надории дида аз ҳақи дидаи хоҳ

Зонка натавонӣ шудан бе дидаи роҳ