Хусравии қасрии муаззам соз кард

Авестоади кори кор оғоз кард

Дар бар он қасри золӣ хона дошт

Аз ҳамаи олами ҳамон вайрона дошт

Шоҳро гуфтанд эй соҳиби камол

Гар набошад кулбаи ин пери зол

Қаср набӯд чори сӯи онро бихар

То шавад қасрати мураббаъ дар назар

Перзанро хонд шоҳ сахт кӯш

Гуфт гашти ин кулбаро воҷиби фуруш

То мураббаъ гардад ин қасри баланд

Ин замонат рахт мебояд фиканд

Перзани гуфто ки ло валлоҳ магӯӣ

Аз фуруши ин банно эй шаҳ магӯӣ

Гар турои малик ҷаҳон гардад тамом

Кори ҳирси ту куҷо гирад низом

Ҳар крои ҳирси ҷаҳони азҷони нхост

Кӣ шавад кораши бад-ӣни як кулбаи рост

Тарки ин гиру марои мпшўли ҳеҷ

То зоаҳ ман нагардӣ печи печ

Сабр кард алқсаҳи рӯзии подшоҳ

То бирафт он пераи зан зон ҷойгоҳ

Шоҳ гуфт он хона роўирон кунед

Чорсўиш бо замин яксон кунед

Ҳарчӣ дорад рахт ӯ бар раҳ наед

Пас баннои қасри ман онгаҳ наед

Пераи зани охир чу боз омад зи роҳ

Кулба худ дид қасри подшоҳ

Рахти худ бар роҳ дид андохта

Кулбаро девори айвони сохта

Оташӣ дар ҷони он ғамгин фитод

Чашм чун сайлоб азон оташи кушод

Бо дилӣ пурхӯн задаст шаҳриёр

Рӯй родри хок раҳ молида зор

Гуфт агар ӣнҷо набудам эй илоҳ

Ту набӯдӣ низ ҳам ин ҷойгоҳ

Тан задӣ то кулбаи аҳзони ман

Дар ҳам афканданд бе фармони ман

Ин бигуфт ва бо рухитар хушки лаб

Баркашид аз ҳалқи ҷони оҳии аҷаб

Ғулғулӣ дар осмон афтод азу

Сарнигӯн шуд ҳолеи он бунёди азу

Ҳақ таъолӣ кард он шаҳро ҳалок

Дар сарои худ фурӯи барадаши бхок

Адл кун дар малик чун фарзонагон

То нагардӣ сухраи девонагон