Оқил он бошад ки ӯ шокир буд

Ва онгаҳе бар нафаси худ қодир буд

Ҳар ки хашми худ фурӯ хӯрд эй ҷавон

Бошад ӯ аз растгорони ҷаҳон

Он буд аблаҳтарин мардумон

Каз паии нафас ва ҳаво бошад давон

Вонгаҳеи пиндоради он торики рой

Хоҳад омрзиднши охири худоӣ

Гарчи дарвешӣ буд сахт эй писар

Ҳам з дарвешӣ набошад хубтар

Ҳар ки ӯро нафаси саркаш ром шуд

Аз хирадмандони некӯ ном шуд

Дар риёзати нафаси бадро гӯши мол

То наяндозад турои андари вабол

Ҳар ки хоҳад то саломат монад ӯ

Аз ҷамеъи халқ рӯ гирданд ӯ

Мардумонро сари басар дар хоби дон

Гашти бедори онкӣ ӯ рафт аз ҷаҳон

Онкӣ ранҷоанд турои узраш пазир

То биёбӣ мағфират бар ваии мгир

Ҳақ надорад дӯсти халқи озор ро

Нест ин хислати яке дайндор ро

Аз ситам ҳар кӯи дилиро риш кард

Он ҷароҳат бар вуҷӯд хеш кард

Ҳар ки дар банди дили озорӣ буд

Дар уқубати кор ӯ зорӣ буд

эй писари қасди дил озорӣ макун

Вази худои хеш безорӣ макун

Хотири касро маранҷон эй писар

Варна хӯрдӣ захм бар ҷон эй писар

Гар ҳамеи хоҳӣ ки гардии муътабар

Номи мардуми ҷуз ба некуӣ мабар

Қӯти некии надорӣ бад макун

Бар вуҷӯди худ ситам биҳд макун

Рӯи забон аз ғайбат мардум бабанд

То на бинии дасту пои худ ба банд

Ҳарки аз ғайбати забонаш баста нест

Он чунон кас аз уқубат руста нест