Рӯй ту гули тозау хати сабзаи нўхиз

Нашукуфта гулии ҳамчуи ту дар гулшани табриз

Шуд ҳуши дилами ғорати он ғамзаи хўнриз

Ин буд марои фоида аз дидани табриз

эй дил ! ту дар ин варта мазан лофи сабурӣ

Вои ақл ! ту ҳам бар сари ин воқеа магрез

Фархундаи шабӣ буд ки он хусрави хубон

Афсӯси кунон , лаб ба табассум , шукр омез

Аз роҳи вафо , бар сари болин ман омад

Ваз рӯй карам гуфт ки : эй длшдаҳ , бархез

Аз дидаи хўнбор , нисори қадам ӯ

Кардам гуҳари ашк , ман муфлис бе чиз

Чун рафт дил гумшуда ам гуфт : баҳоӣ !

Хуш бош ки ман рафтам ва ҷон гуфт ки : ман низ