Овардаанд ки рӯзии мурӣдии бензади шайхӣ аз машойихи он замон рафт ва гуфт : ё шайх ! зани ман ҳомилааст , май тарсам ки духтарӣ биоварад , таваққуъи инки дуо кунӣ ки аз баракати анфоси шумо , худои таъолии писарӣ каромат кунад . Шайх гуфт : бирав чанд харбуза бисёр хуб бо нон ва панир биовар то аҳл аллоҳ бихӯранд ва дар ҳақи ту дуо кунанд ! . Он мард гуфт : бичишам ! . Баъд рафту нону паниру харбузаи ҳозири сохт . Пас аз сарфу тановул , он мардро дуо намуданд , шайх низ дуо ва фотиҳа бихонад ва гуфт : эй марди хотири ҷамъи дор ки худои таъолӣ албата туро писарӣ каромат хоҳад фармуд ки дар даҳ солагии дохил суфиён хоҳад шуд . Чун муддат ҳамл бигузашту ҳамлро биниҳод духтарии карӣаи манзар буд , он мард бисёр дилгир гардид , ба хизмат шайх омад дар ҳолатӣ ки ҳама ӣ мурӣдон назд шайх ҳозир буданд гуфт : ё шайх ? ! дуои ту дар ҳақи ман асарӣ накарду ҳоли инки шумо таъкӣд фармудӣ худои таъолии писарӣ каромат хоҳад фармуд , улҳоли духтарии бади таркибу карӣаи манзар мутаваллид гардӣда ? ! шайх гуфт : албата он суфра ки ба ҷиҳати аҳл аллоҳ оварадӣ ба икроҳ бӯда , чунончии онро аз роҳи ризоу сидқ ва иродат оварда будӣ албата писарӣ мешуд , дар ҳар ҳол ба ниҳояти хотири ҷамъи дор агар чаҳ духтараст локини зиёда аз писар ба ту нафъ хоҳад расед , зеро ман дар хилвату муроқибат чунин дидам ки аллома хоҳад шуд . Пас аз ин гуфтугӯ , ба ду моҳи духтар вафот ёфт . Он марди боз ба назд шайх омад ва гуфт : ё шайх ! он духтар низ вафот ёфт , ғарази инки дуои шумо ба ҳеҷ ваҷҳ таъсирӣ накард . Шайх гуфт : мо гуфтеми ин духтар беш аз писар ба ту нафъ май расонад , агар зинда мемонад бар машғала ӣ дунёи дорӣу олӯдагии ту май афзуди пас беҳтари онкӣ ба раҳмати эзадӣ пайваста шуд . Ривоят шуда ки чун шайх ин бигуфт мурӣдон ба якбори бархеста бар дасту пои шайхи афтоданду пои шайхро бӯса медоданд ва мегуфтанд : аншоءи аллоҳи таъолии вуҷӯди шуморо саломат дорад ки аз ин ваҷҳи моро ҳаёт тоза бахшедӣ , ҳқо ки нафасу дами пери комил , кам аз дам исо нест ! чаро ки гуфтаанд :

Алҳмди аллоҳу алмнаҳ ки мо касеро дасти бароа фан зада ӣем ки аз пинҳону ошкор хабар медиҳад . эй мӯш ! кашфу каромоти сӯфияи бад-ӣн навъаст ки шунидӣ ва агар бози чизе аз каромот эшон шунида ӣӣ ва ё хонда ӣӣ баён кун то бишинавам ! . Мӯш гуфт : эй гурба ! ту дар гирдоби итобу ъиноди афтода ӣӣ ва инкор мекунӣ ва агар на аз барои ту суҳбат май доштам , аммо гуфтугӯии ту қуфли хомӯшӣ бар даҳан зада , зеро ки ҳар чаҳ гуфтам айбӣ аз он дар оварадӣу марои саргардони сохтӣ . Гурба гуфт : эй мӯш ! ман ъинод намекунам балки ҳуҷҷат ва бурҳон меоварам , бхдои қисм ки ончӣ қабл аз ин аз тасаввуф гуфтӣ аз сад якеро ҷавоб нагуфтам ва май хостам ки ончӣ дар хотири дории ҳамаро аз ту бишинаваму баъд аз он туро аз рӯй дӯстӣ насиҳат кунаму баёни ғалати эшонро бар ту зоҳири гардонам ва бар оламёни ҳам равшан бошад ки бар ҷустан ва чархидану самоъ кардану дурӯғи биҷои каромати гуфтан кӣ аз ақл ва донишаст , балки дар камоли кӯдакӣ ва ҳамоқатаст . Борӣ эй мӯш ! ту ончӣ аз тазкира ӣ эшон шунида Эй бигӯ баъд аз он ончии бандаи хотири нишон ту кунам қабул кун ! мӯш гуфт : эй гурба ! каромат аз машойихон хуросон бишинав , гурба гуфт : баён кун ! локин чаро васф машойих мекунӣу ном наме барӣ ? мӯш гуфт : эй гурбаи номи бурдан маслиҳат нест , таваққуъ дорам ки ту ҳам ном нагӯйӣ то нисбати баъзе аз бехирадон набошад , ҳоло гӯш бидиҳ ва каромот бишинав ! :