Дошт шахсе аз ҳамаи олами се дӯст

Ҳараса бо ӯ ҷавр ва ӯ бо ҳар се ҷавр

Аввалин , он сирватӣ каз рӯй саъй

Карда ҳосил дар синӣн ва дар шҳўр

Дуюмин , ҳурии вшии ковро набӯд

Як сари мӯ дар длороиии қусӯр

Сеюмин , маҷмӯи хӯбиҳо ки ӯ

Карда бо мардум ба тадриҷу мурӯр

Чун замони эҳтизораши дррсид

Хоҷа дод он ҳар серо изни ҳузур

Кард бо сирвати видоъии сўзнок

Гуфт к-эии сармояи айшу сарвар

Аз пас маргам чаҳ хоҳӣ кард ? гуфт :

Чун ту бигузаштӣ апни доролғрўр ,

Бар мазорати шамъҳо равшан кунам

То шавад рӯҳати саросари ғарқи нур

Гуфт бо маҳбӯбаи к-эии ороми ҷон

Баъд маргам бош орому сабур

Гуфт бар қабрати чунон шеван кунам

Кзлҳд ҷустан кунанд аҳли қубӯр

Гуфт охири бор бо кирдори хеш

К-эй ба хӯбии ғайрати ғулмони вҳўр

Ту пас аз маргам чаҳ хоҳӣ кард ? гуфт :

Ман нахоҳам шуд зи наздики ту давр

Чун ки дмсоз ту будам рӯзу шаб

Бо ту хоҳам буд то явми алншўр

Мҳтзр ҷон дод ва доданд он се дӯст

Наъш ӯро сӯии қабристони убӯр

Он яке шамъии ниҳод аз рӯй кӯҳ

Ваон дигар ашкӣ фишонд аз рӯй зӯр !

Сирвату зан ҳар ду баргаштанд , лек

Рафт хӯбиҳои ӯ бо ӯ ба гӯр !