Ва он муштамиласт бар се фасли табарруки бқўлаҳи таъолӣ «у кантами азўҷои сулса » фасли аввал

Дар баёни онки фоида ниҳодани китоб дар сухани арбоби тариқату баёни сулӯк чаҳ чизаст ?

Қоли аллоҳи таъолӣ : « Фонмои исрноаҳи блсонки лтбшр ба аламтқину тундар ба қўмои лдо »у қол алнабӣ алайҳи алсолом : « калимаи алҳкмаҳи золаи кули ҳаким » .

Бдонки сухани ҳақиқату баёни сулӯки роҳи тариқати дўоъии шавқу бўоъси талаб дар ботини мустаъиди толибон падед овараду шарари оташи муҳаббат дар дили садиқон муштаал гирданд ; хусусан чун аз маншаи назари ошиқони содиқи вкомлони муҳаққиқ содир шавад .

Ва низ бихбронро аз давлати ин ҳадис антбоҳӣ бошад ва битавон донист ки қуфли ин саодат ба кадоми калид кушода шавад « волозни тъшқ қабл алъайн аҳёнан » .

Он қавмро давлати ин ҳадис аз дар самъ даромад ибтидо ки гуфтанд « аннои смънои мнодёи инодии ллоимони ани омнўи брбкми Фомно » .

Блаки тухми ишқ дар замини дилҳо ибтидои бдсткории хитоб « аласти брбкм ? » андохтанд аммо то тавфиқи тарбияти он тухми кадоми соҳиби давлатро доданд зеро ки мамлакати ҷовдонии ишқи баҳри шоҳ ва малик ндиҳанд .

Ҳар чанд савдои таманнои ин ҳадис аз ҳеҷ сар холӣ нест валикини дасти талаб ҳар мтмнӣ ба домани кибриёии ин давлат намерасад « лӣси аддӣни болтмнӣ » . Ин заъиф гуяд :

Ва дигари ғараз аз баёни сулӯки исбот ҳуҷҷатаст ва бар бтолони вҳўопрстону бҳимаҳи сифатоне ки ҳамагии ҳиммати хешро бар истифои лаззоту шаҳавоти бҳимӣу ҳайвонӣу сабъӣ сарф кардаанд ва чун бҳоему анъом ба нақди вақти розӣ шуда ва аз завқи мшорби мардону шурби мақомоти муқаррабони маҳрӯми монда ва аз камолоти дайни вдрҷоти аҳли яқин ба сӯрати намозу рӯзаи ғофилонаи олӯдаи офоти бекарона қаноат карда то фардои нгўинд чун дигари мтҳсрон ки мо аз давлати ин ҳадиси бихбр будем « лўкнои тсмъ ӯ наақл мо кнои фии асҳоби алсъир » .

Ҷнидро – қудси аллоҳи рӯҳаи алъзиз – пурседанд ки мурӣдро аз калимоти машойиху ҳикоёти эшон чаҳ фоида ? гуфт тақвияти дилу сабот бар қадами муҷоҳидау таҷдиди аҳди талаб . ГФтндоинро муаккадӣ аз қуръон дорӣ гуфт балӣ : « ва куллан нақси алейк ман анбоءи алрсли монсбт ба Фўодк » ва гуфтаанд : « калимоти алмшоихи ҷнўдоллаҳи фии арза » яъне суханони машойихи ёридиҳанда толибонаст тобичораҳ эйро ки шайхӣ комил набошад агар шайтон хоҳад ки дар аснои талабу мубоширати риёзату муҷоҳидат ба шбҳтӣ ё бидъатии роҳи талаб ӯ бузанд тамассук ба калимот машойих кунаду нақди воқеаи хеш бар маҳаки баёни шоФӣ эшон занад тоози тасарруфи всоўси шайтонӣу ҳўоҷси нафсонӣ халос ёбаду басари ҷодаи сироти мустақӣму мирсоди дайни қавӣам боз ояд чаҳ дарин роҳи раҳзанони шаётини алҷн волонс бисёранд ки раванда чун бедалел ва бадарға равад ҳарчи зӯдтар дар водӣ ҳалокаш андозанду ҷинси ин басӣ бӯдааст « ва кам мислҳо Форқтҳоу ҳаии тсФр »

Шайхи Абӯсаиди абии алхири раҳмаи аллоҳ алайҳ гуфтааст мурӣд бояд ки ҳар рӯз ба қадари як сӣ пораи азин ҳадис бигӯед ва башнавад ва гуфтаанд : « ман аҳби шиӣои аксари зикра » .

Ба ҳукми ин муқаддамоти баъзе аз рўндгони роҳи тариқату соликони олами ҳақиқат ки азин давлати соҳиб нассоб буданд ва дарин тариқ бар ҷодаи савоб бар қазия « ани лкли шӣиءи зкўаҳ »у муқтазоӣ « адўои лкли зии ҳақи ҳуққа » дар змти карами хеш воҷиб шинохтанд ҳақ ба мустаҳаққи расонӣдан ва аз сарчашмаи оби ҳаёти маърифати ташнагони бодияи талабро шарбатии чшонидн то дарди эшон бар дарду шавқ бар шавқу тишнагӣ бар тишнагии биафзояд .