Гӯ эй маи осмони хӯбӣ

Ваии гулбуни бӯстони хӯбӣ

Оби рухи ту саман надорад

Сарвӣ чу қадат чаман надорад

Дили хастаи чашми ним мастат

Ҷони волаи лаъл май парастат

Ҳарчанд ки сарви сарфарозад

Дар боғ ба қомат ту нозад

Бо лаъли ту ғунча гар занад дам

Бодаши бадаради даҳан ба як дам

Ёрб ки ҷаҳон ба коми бодат

Иқбол чу ман ғуломи бодат

Умрии сет ки бо ғамати қаринам

Бо ғуссау дард ҳам нишинам

Афтод дилам ба доми ишқат

Беҳуш шудам зи ҷоми ишқат

Мурғи дил ман гирифт улфат

Бо донаи холу доми зулфат

Аз ишқи ту эй бути длором

Як лаҳза нагирадам дили ором

Бе ту сар бӯстон надорам

Барги гул ва гулистон надорам

Дорам зи ғамати дилӣ бар оташ

Чун турраи саркашати мушавваш

То дили зи ман шикастаи барадӣ

Ҷонам ба ғаму балои супурдӣ

Вирди ман хастаи дили шабу рӯз

Инаст зи ишқат эй дили афрӯз