Чун зарра ба хуршед ту дорем ҳавоӣ

Дар фаҳм ниёзем ба ҷуз рӯй ту рое

Аз боғчаи васли ту бебаргу нўоиим

Бошад ки зи гулранг ту ёбем навое

Он ғамза ки даии ваъда вафо кард ба имрӯз

Оҳ ар накунад умри ман имрӯзи вафое

Мо умри дарози қад чун сарв ту ҷӯйем

Гарчи набад аз ҷониби аўтоли Бақоӣ

Дар роҳи басии дасти занон бесар ва пойем

Мо ҳам бизанем ончии тавон дастӣу пое

Бо зулфи ту ҳайфаст ки дар банд ?хитойем

Чун чини сари зулфи ту кӯи нофаи гушойӣ

Ҳиҷр ту кашидем ба савдои висолӣ

Дард ту чашидем ба умеди давое

Шаби нолаи ман доман афлок бигирад

Охир расад ин нолаи шабгир ба ҷое

Дар пои ту мурдани ҳаваси ибн ҳисом аст

Ҳайҳот ки шоҳӣаст таманнои гадоӣ