Зулфи мишкӣни ту бар тарафи баннои гӯш чу мем

Ҳаст чун бар саман аз сунбултар ҳалқаи ҷим

Ман биҷузи ҷавҳари фарди ту ки номаш даҳан аст

Дарҷ ёқӯт надидам садаф дар ятем

Дар ҷаҳон нест касеро биҷуз аз наргиси маст

Нусхаи ғамзаи ҷодӯии ту он низ сқим

То чаҳ фархундаи вуҷӯдӣ ки чу мавҷӯд шудӣ

Мо дар даҳр шуд аз мисли ту фарзанди ақим

зи он ҳаловат ки лаби лаъли шукри бор тар аст

Набӯд баҳраи ҷузи онро ки буд завқи салим

эй насими сари зулфати дами ҷонбхши Масеҳ

Ваии баннои гӯш чу симати яд Байзоӣ кулем

То ашороти ғами ишқи ту брбўди дилам

Ҳаст қонӯни фалаки рост чу тақвими қадим

Чун зи хоки сари кӯии ту сафои байнаму бас

Чаҳ кунам рӯй ба Марва чаҳ кунам рукни ҳтим

Зинда гардад бнўии бор дигар ибни ямин

Гар ба хокаш гузарад зи он дами ҷони бахши насим