Ҳар куҷои соҳибдилии озодау фарзонаи ист

Дар ҳавои зулф чун занҷир ӯ девонаи ист

То напиндорӣ ки он холаст бар рухсор ӯ

Аз сувидои дилам бар хирмани маи донаи ист

Обҳиўони пеши лаълаши хоксорӣ беш нест

Дар ҳавои оризаши шамъи фалаки парвонаи ист

Дар ҳавои ҳасан ӯу ишқи шӯрангези ман

Қиссаи Фарҳоду ширини мухтасари афсонаи ист

Гар кунам сар дар сари савдои зулфи пари хамаш

Саҳл бошад ҷони фидоӣ ӯ ки хуши ҷононаи ист

Оқилони тадбири кори аиндл шайдо кунед

Кӯ барои ошноӣӣ бо хиради бегонаи ист

Рӯй сӯии каъба кардан кӣ раво бошад маро

Бо дилӣ каз ёди он бути доимои бтхонаҳи ист

Ҳӯшёрӣ ноед аз ибни ямин дар давр ӯ

Зонка аинмстӣ на аз ҷом аст наз паймонаи ист