Аидли андари пардаи тақдири касро роҳ нест

Ҳеҷ фаҳм аз кашфи асрори сипеҳр огоҳ нест

Фитна ӣ гетӣ машав , зеро ки дар зери сипеҳр

Юсуфи умед агар барҷост ҷуз дар чоҳ нест

Бар ҷавонӣ дил манеҳ , чун дасти фармони фано

Ҳичўқт аз домани малики бақо кӯтоҳ нест

Номи некӯи ҷӯ , на молу ҷоҳ чун баъд аз ҳаёт

Ном некӯ ҳаст мардумроу мол ва ҷоҳ нест

Зиндагонӣ чун бузургӣ кун ки баъди умр ӯ

Халқро ҷузи мадҳ ӯ пероя афвоҳ нест

Наҳси гардун дар ҷаҳони ҷоҳ то таъсир кард

Бахти бурноро лагади кӯби сипеҳр пер кард

Даври гардунро замонаи иллат бедод хонд

Саҳни гетиро ситораи мӯҷиб тшўир кард

Рӯзгор аз ҷаври гардуни як бики огоҳи гашт

Ахтари андари кори гетии сари басар тақсир кард

Олами андари оташии худро шабӣ дар хоб дид

Осмони ҳолеи бмрги хоҷааш таъбир кард

Аз ҷаҳони инам шигифт омад ки дар садри вуҷӯд

Бе вуҷӯди садри соҳиби ҳафтае таъхир кард

Онкии арқони мамоликро сипеҳр дод буд

. . . . . Кӯҳи ҳлмши бод буд

. . . . . Пеши лашкари иأҷўҷи зулм

Ҳукм ӯ сади Садиди адлро бунёд буд

Малики дайну давлат аз таъсири калаки вароӣ ӯ

Чун ҷаҳони зи осори абрӯи офтобу бод буд

. . . . . Пайваста дар банди ҷаҳон

Дар паноҳи давлат ӯ ҳамчуи сарви озод буд

Бо фалак гуфтам шабии зини давр , мақсӯд ту чист

Гуфт насли соҳиби одил ки боқии бод , буд

эй ҷаҳонро ғайбати инсофи ту бар ҳам зада

Маргати оташ дар ниҳоди дӯда ӣ одам зада

Зарби нақши ростӣ бо шишаи ҳиҷрони ту

Даври чархи къбтини сайри анҷум кам зада

Чист бе адлати ҷаҳони вайрона ӣ пари шӯру шар

Кист бе ҷоҳати фалак , саргашта ӣ мотам зада

Гар ҷаҳон то бингарад халқи ҷаҳонро хосу ом

Хонимон аз мотами садри ҷаҳон бар ҳам зада

Бар дар умри ту то дасти қазо мсмор зад

Зиндагонии хок дар чашм аўлўолобсор зад

Лолаи рӯйонро дарин ғами чеҳраи дор алзрб шуд

Бскаҳи зарби даст бар рухсорашон динор зад

Бехи умед аз ҷаҳон бибаред гардун то аҷал

Мехи навмедяти муҳкам бар дар ва девор зад

Дил манеҳ бар гармии меҳри сипеҳри аидл ки чарх

Корвони ҷони бтиғи меҳр оташбор зад

Гар фалакро меҳр будӣ кӣ бадал кардӣ бкин

Бо бузургӣ каз , дар ӯ , лоф астзҳор зад

Срўро то малик бе калаки ту но манзум шуд

Давлат аз дидору иқбол дарат маҳрӯм шуд

Дар саводи хитта ӣ малики адам аз саъии марг

Хитта ӣ фармон , ту гўӣии нуқта ӣ мавҳум шуд

Ҷӯади гўӣӣ аз срири калаки ту мавҷӯди гашт

Дод гўӣӣ бе нФози амри ту маъдӯм шуд

Ҷони ту ҷони хилоиқ буд то ту рафта Эй

Ин сухани халқи ҷаҳонро бесухан маълум шуд

Ҳарчӣ шодӣ буд пиндорӣ ки аз рӯй замин

Дар сари сяти вафоти соҳиб марҳӯм шуд

Бе вуҷӯдати соҳбои субҳи саодати шоми бод

Сяти инсофати ҷаҳонро зевари айёми бод

Мурғи давлатро чу дар парвози иқбол ту нест

Дона ӣ таъзим дар ҳалқи бузургии доми бод

Бе ту муҷаддадину давлатро ки махдум ҷаҳонаст

Сабри доими ҳамдаму давлат ҳамеша роми бод

Ҳар ки аз ҷони ҳамчуи давлат дар ҳавоӣ ҳар ду нест

Дар ду гетӣ то буд зу номи душмани коми бод